Ώπα! Gangnam Style
Ώρες ώρες (μην σκεφτείς Αντύπα γιατί μιλάω σοβαρά) δεν το αντέχεις το παρόν ε;
Ναι ξέρω. Είναι αβάσταχτο καμιά φορά.
Σε ακούω που λες ''και τι δεν θα έδινα να γύριζα το χρόνο πίσω''
Καμιά φορά βέβαια λες και το ''μακάρι να κοιμόμουν και να ξυπνούσα 1 χρόνο μετά''
Νομίζω πάντα με ένα παράπονο είσαι όμως σχετικά με το παρόν.
Συνήθως δεν το πολυ πας όσο το παρελθόν και το μέλλον.
Δηλαδή ακόμα κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε να σου συμβεί κάτι καλό, μετά από μια ώρα θα
το αποζητάς ξανά.
Αρνείσαι το παρόν σου σε κάθε ευκαιρία.
Σαν να είσαι συνεχώς ανολοκλήρωτος.
Για να μην σε πω αχάριστο.
Ίσως είναι και λογικό.
Το παρελθόν σου προσφέρει την ασφάλεια.
Φυσικά όταν θες να γυρίσεις το χρόνο πίσω δεν αποζητάς να πας στη μέρα που πέθανε η γάτα σου, ή που έσπασες το πόδι σου. Αποζητάς τις καλές στιγμές.
Δεν θες δηλαδή μόνο να μπορείς να ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο αλλά και στις καλές στιγμές μόνο.
Μόνο που το παρελθόν σου δεν έχει μόνο καλές στιγμές. Μη σου πω ότι πιο πολύ αδιάφορες και κακές έχει.
Ίσως γιατί με τις καλές στιγμές νιώθεις ότι κάτι έχεις καταφέρει και θες να τις ξαναζήσεις για να ξανανιώσεις αυτή την ικανοποίηση.
Από την άλλη το μέλλον σου προσφέρει το μυστήριο.
Μπορεί να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις ένα χρόνο μετά ,αλλά πού ξέρεις ότι ακριβώς ένα χρόνο μετά δεν θα κάθεσαι σε έναν καναπέ μόνος και θα κλαις για κάποιον από τους 1.234.564 λόγους που έχεις;
Φυσικά όμως εσύ τρέφεις το μυαλό σου με την ψευδαίσθηση ότι μετά από ένα χρόνο όλα τα όνειρά σου θα έχουν βγει αληθινά.
Σαν να θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι έχεις την ικανότητα να αλλάξεις τα πράγματα κι αυτό που φταίει είναι το ότι δεν έχει περάσει αρκετός χρόνος για να εμφανιστούν τα αποτελέσματα κι όχι το ότι δεν προσπαθείς αρκετά.
Καλώς ή κακώς όμως εσύ ζεις στο παρόν.
Αν υπάρχει παρόν και δεν θεωρήσουμε ότι κάθε στιγμή το παρόν γίνεται παρελθόν και το μέλλον στιγμιαία παρόν που γρήγορα γίνεται παρελθόν (σ'έκαψα)
Γι'αυτό σου λένε συνέχεια ζήσε τη στιγμή. Γιατί το παρόν σου διαρκεί όντως μια στιγμή.
Οπότε δεν σου ζητάνε να κάνεις κάτι εξωπραγματικό αλλά κάτι αυτονόητο.
Απλά ζήσε τη στιγμή, ζήσε δηλαδή τη ζωή.
Το παρελθόν δεν αλλάζει. Ευτυχώς. Του χρωστάς αυτό που είσαι τώρα αλλά δυστυχώς αυτό δεν σου χρωστάει κάτι για να σε υπακούσει και να ξαναγυρίσει.
Το μέλλον είναι μπροστά και δεν το ελέγχεις. Πάλι ευτυχώς. Βαρετές που θα ήταν οι στιγμές αν μπορούσες να τις προβλέψεις.
Ναι ξέρω. Είναι αβάσταχτο καμιά φορά.
Σε ακούω που λες ''και τι δεν θα έδινα να γύριζα το χρόνο πίσω''
Καμιά φορά βέβαια λες και το ''μακάρι να κοιμόμουν και να ξυπνούσα 1 χρόνο μετά''
Νομίζω πάντα με ένα παράπονο είσαι όμως σχετικά με το παρόν.
Συνήθως δεν το πολυ πας όσο το παρελθόν και το μέλλον.
Δηλαδή ακόμα κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε να σου συμβεί κάτι καλό, μετά από μια ώρα θα
το αποζητάς ξανά.
Αρνείσαι το παρόν σου σε κάθε ευκαιρία.
Σαν να είσαι συνεχώς ανολοκλήρωτος.
Για να μην σε πω αχάριστο.
Ίσως είναι και λογικό.
Το παρελθόν σου προσφέρει την ασφάλεια.
Φυσικά όταν θες να γυρίσεις το χρόνο πίσω δεν αποζητάς να πας στη μέρα που πέθανε η γάτα σου, ή που έσπασες το πόδι σου. Αποζητάς τις καλές στιγμές.
Δεν θες δηλαδή μόνο να μπορείς να ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο αλλά και στις καλές στιγμές μόνο.
Μόνο που το παρελθόν σου δεν έχει μόνο καλές στιγμές. Μη σου πω ότι πιο πολύ αδιάφορες και κακές έχει.
Ίσως γιατί με τις καλές στιγμές νιώθεις ότι κάτι έχεις καταφέρει και θες να τις ξαναζήσεις για να ξανανιώσεις αυτή την ικανοποίηση.
Από την άλλη το μέλλον σου προσφέρει το μυστήριο.
Μπορεί να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις ένα χρόνο μετά ,αλλά πού ξέρεις ότι ακριβώς ένα χρόνο μετά δεν θα κάθεσαι σε έναν καναπέ μόνος και θα κλαις για κάποιον από τους 1.234.564 λόγους που έχεις;
Φυσικά όμως εσύ τρέφεις το μυαλό σου με την ψευδαίσθηση ότι μετά από ένα χρόνο όλα τα όνειρά σου θα έχουν βγει αληθινά.
Σαν να θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι έχεις την ικανότητα να αλλάξεις τα πράγματα κι αυτό που φταίει είναι το ότι δεν έχει περάσει αρκετός χρόνος για να εμφανιστούν τα αποτελέσματα κι όχι το ότι δεν προσπαθείς αρκετά.
Καλώς ή κακώς όμως εσύ ζεις στο παρόν.
Αν υπάρχει παρόν και δεν θεωρήσουμε ότι κάθε στιγμή το παρόν γίνεται παρελθόν και το μέλλον στιγμιαία παρόν που γρήγορα γίνεται παρελθόν (σ'έκαψα)
Γι'αυτό σου λένε συνέχεια ζήσε τη στιγμή. Γιατί το παρόν σου διαρκεί όντως μια στιγμή.
Οπότε δεν σου ζητάνε να κάνεις κάτι εξωπραγματικό αλλά κάτι αυτονόητο.
Απλά ζήσε τη στιγμή, ζήσε δηλαδή τη ζωή.
Το παρελθόν δεν αλλάζει. Ευτυχώς. Του χρωστάς αυτό που είσαι τώρα αλλά δυστυχώς αυτό δεν σου χρωστάει κάτι για να σε υπακούσει και να ξαναγυρίσει.
Το μέλλον είναι μπροστά και δεν το ελέγχεις. Πάλι ευτυχώς. Βαρετές που θα ήταν οι στιγμές αν μπορούσες να τις προβλέψεις.
Nostalgia is denial - denial of the painful present... the name for this denial is golden age thinking - the erroneous notion that a different time period is better than the one ones living in - its a flaw in the romantic imagination of those people who find it difficult to cope with the present.
(κι όποιος δεν ξέρει Αγγλικά για να καταλάβει την παραπάνω φράση δεν πειράζει.εγώ δεν ξέρω Γιαπωνέζικα, αλλά το αυτό με χαρά το ακούω)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου