Δεν βλέπω-Δεν ακούω-Δεν μιλάω

Δεν βλέπω, δεν ακούω , δεν μιλάω.
Ναι ναι, ξέρω. 
Σας έχω πει ότι είναι καλό να σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά και να λέμε αυτά που θέλουμε, να απαντάμε σε αυτά που ακούμε και να υποστηρίζουμε αυτά που βλέπουμε.
Μα η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο.
Μερικές φορές πρέπει να αφήνουμε τα δεδομένα να μας καθοδηγούν κι όχι τα συναισθήματά μας.
Οπότε ΝΑΙ!

Μερικές φορές θα κάνουμε ότι δεν είδαμε αυτό που έγινε μπροστά στα μάτια μας.
Ίσως γιατί δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε, ίσως γιατί θα κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό.
Ίσως γιατί το να το παίξουμε ''ελεήστε τον τυφλό'' μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ψυχική μας ηρεμία.
Ίσως γιατί δεν θέλουμε να του δώσουμε περισσότερη αξία με το να αφιερώσουμε χρόνο από τη ζωή μας για να το σχολιάσουμε-να το αναλύσουμε-να το καταλάβουμε-να το χωνέψουμε κι απλά πείθουμε τον εαυτό μας ότι δεν το είδαμε.

Μερικές φορές θα κάνουμε ότι δεν ακούσαμε αυτό που ειπώθηκε.
Ίσως γιατί δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε, ίσως γιατί θα κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό.
Ίσως γιατί δεν μας αφορά και δεν χρειάζεται να το βάλουμε στη ζωή μας.
Ίσως μας αφορά αλλά δεν νιώθουμε πια την ανάγκη να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν.
Ίσως έχουμε σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μας για να ασχοληθούμε με αερολογίες.

Μερικές φορές θα προτιμήσουμε να μασήσουμε παρά να μιλήσουμε.
Ίσως γιατί δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε ίσως γιατί θα κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό.
Ίσως γιατί η σιωπή μερικές φορές λέει περισσότερα πράγματα από τα πολλά λόγια.
Ίσως γιατί δεν έχουμε κάτι ουσιαστικό να πούμε και γι'αυτό καλύτερα να μην το ανοίξουμε το ρημάδι.
Ίσως γιατί δεν αξίζει να μπούμε στη διαδικασία ενός διαλόγου που δεν θα καταλήξει κάπου.

Οπότε ΝΑΙ.
Και τον Κινέζο θα κάνουμε και τον τρελό και τον κουφό και τον μουγκό και τον τυφλό κι όλα θα τα κάνουμε- οχι γιατί δεν είδαμε-δεν ακούσαμε-δεν έχουμε κάτι να πούμε, αλλά γιατί οι ισορροπίες μερικές φορές είναι πολύ λεπτές. Είναι ανορεξικές οι ισορροπίες και δεν κάνει να τις αγγίζουμε.
Κι ίσως γιατί υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στη ζωή μας για να μας απασχολεί από μια κουβέντα-μια εικόνα-έναν διάλογο.
 
Οπότε ΝΑΙ.
Μερικές φορές δεν τίθεται θέμα ειλικρίνειας.
Τίθεται θέμα υψηλής αυτοεκτίμησης, εκτίμησης προσώπων που αγαπάμε και έλλειψης εκτίμησης προς πρόσωπα που δεν ανήκουν στον μικρό-πολύ μικρό και πραγματικό κύκλο μας.

Ζούμε στη φούσκα μας στην οποία χωράνε συγκεκριμένοι άνθρωποι. 
Με συγχωρείτε , δεν χωράτε όλοι.
Ζούμε στη φούσκα μας στην οποία χωράνε συγκεκριμένα λόγια-συγκεκριμένες εικόνες-συγκεκριμένοι διάλογοι κι από συγκεκριμένους ανθρώπους.

Οπότε ΝΑΙ.
Μερικές φορές θα τινάξουμε τη μπούκλα και δε θα πούμε απλά ''ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΑ'' , αλλά θα το νιώθουμε κιόλας.


Καλημέρα αγαπημένοι μου!
Σήμερα έβγαλε ήλιο κι εγώ σεληνιάζομαι στον ήλιο.
 Οξύμωρο,αλλά συμβαίνει.

Δημοφιλείς αναρτήσεις