Σημαντικό; Όχι. Κάδο.

Οι προτεραιότητες στη ζωή ενός ανθρώπου αλλάζουν συνεχώς.
Έχει σχέση με το τι έχει πιο πολύ σημασία σε κάθε φάση της ζωής του.
Αφού σκεφτεί, ζυγίσει, αξιολογήσει τα πράγματα στη ζωή του
-ιεραρχεί τις επιθυμίες του
-θέτει στόχους
-βρίσκει τρόπους για την επίτευξή τους
Οπότε ακόμα και μέσα σε ένα διάστημα 6 μηνών (πουχου) , ένας άνθρωπος μπορεί να περάσει από πολλές φάσεις κι αυτό εξαρτάται από τους στόχους που έχουν εκπληρωθεί κι από αυτούς που μένει να εκπληρωθούν.
Έτσι έχουμε ένα τρίπτυχο
τι έχει σημασία; => θέτω προτεραιτότητες => σαλπάρω προς τα κει
Γιατί το πιο σημαντικό είναι να νιώθεις καλά και καλά νιώθεις όταν συμβαίνουν πράγματα στη ζωή σου που για σένα είναι σημαντικά.
Θα μου πεις..όλα αυτά ακούγονται πολύ ωραία και οργανωτικά.
Ναι, αλλά δεν λένε πως όλα θέλουν και από μια θυσία; Αυτό συμβαίνει κι εδώ. Άρα δεν είναι όλα ωραία και οργανωτικά.
Γιατί στον δρόμο των προτεραιοτήτων και του ''τι έχει σημασία για μένα αυτή τη στιγμή;'' θα βρεθούν και παράδρομοι που θα σε κάνουν να αναρωτηθείς για τις προτεραιότητές σου και τις αποφάσεις που έχεις πάρει. Θα σου δημιουργήσουν μια αμφιβολία.
Ένα παράδρομος πάντα μας κάνει να σκεφτούμε ''άραγε πού να οδηγεί ;''
Κι εκεί στη διακλάδωση θα πρέπει να σταθείς και να ζυγίσεις τα πράγματα- γιατί και τα δύο έχουν το βάρος τους, αλλά κάθε στιγμή η ζυγαριά γέρνει προς τη μία πλευρά.
Κι έρχεται ένα ερώτημα να κλωνίσει το τρίπτυχο... ''τι έχει ΠΙΟ ΠΟΛΥ σημασία για μένα ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ;''
Και πρέπει να αποφασίσεις.
Δρόμος ή παράδρομος;
Θα μου πεις ,Σοφούλα,...αυτή είναι μια σκέψη τύπου ''άσπρο/μαύρο'' κι η ζωή δεν είναι έτσι, η ζωή
είναι συνήθως γκρι.

Συμφωνώ.
Αλλά κάποιες αποφάσεις είναι άσπρο/μαύρο.
Κάποιες αποφάσεις είναι όλα ή τίποτα.
Γι'αυτές τις αποφάσεις μιλάω εγώ σήμερα.