Και για τον κόσμο που μισείς, δεν είμαι άλλος
Μάλλον τους άλλους ανθρώπους δεν τους γνωρίζουμε ποτέ ολοκληρωτικά.
Ίσως είναι κανόνας.
Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, μπορούμε να φανταστούμε πόσο δύσκολο είναι να δηλώσουμε πως γνωρίζουμε έναν άνθρωπο πάρα πολύ καλά.
Αυτό γιατί πάντα συναντάμε τον κάθε άνθρωπο σε συγκεκριμένη στιγμή της ζωής του και ερχόμαστε αντιμέτωποι με εκείνα τα χαρακτηριστικά του που εκείνος μας εμφανίζει.
Το ίδιο κάνουμε κι εμείς άλλωστε.
Άλλοι μας γνώρισαν στις καλές μας , άλλοι στις κακές μας.
Κι έχει σημασία πόσο υπήρξε ο κάθε άνθρωπος στη ζωή σου.
Οι πιθανότητες να γνωρίσεις όλο και περισσότερες πτυχές κάποιου, αυξάνονται όσο περισσότερο καιρό τον έχεις στη ζωή σου. Χωρίς αυτό να σου δίνει την εγγύηση ότι ξέρεις τα πάντα.
Γι'αυτό καμιά φορά μένουμε έκπληκτοι από τις πράξεις των άλλων.
Γιατί μπορεί να είχαμε μία εικόνα στο μυαλό μας η οποία δεν ταίριαζε στις πράξεις του που μας εξέπληξαν.
Αλλά τελικά οι πράξεις του μπορεί να ήταν μέρος εκείνης της πτυχής του εαυτού του που δεν είχαμε γνωρίσει.
Οπότε, περνώντας τα χρόνια κι ενώ αυτές οι πτυχές ξεπηδάνε απο δω κι από κει , εμείς παίρνουμε συνεχώς αποφάσεις.
Μας αρέσουν οι νέες πτυχές; Τις δεχόμαστε ως μέρος του ανθρώπου που γνωρίζουμε; Μπορεί η εικόνα που έχουμε δημιουργήσει να απορροφήσει και αυτές τις πτυχές του και να προχωρήσουμε παρακάτω;
Κι οι πτυχές μπορεί να είναι καλές, μπορεί να είναι και κακές.
Κι αν είναι κακές (σύμφωνα με τους δικούς μας κανόνες, τη δική μας ηθική) , μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το εξής σημαντικό: ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους , μπορούμε απλά να τους αγαπάμε;
Έτσι έρχονται και φεύγουν οι άνθρωποι από τη ζωή μας.
Με βάση τι μπορούμε εμείς να αντέξουμε από τις συμπεριφορές ενός άλλου ανθρώπου, αποφασίζουμε αν θα παραμείνει στη ζωή μας ή όχι.
Μα πρώτα πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε, κι έπειτα θα καταλάβουμε τι θέλουμε κι από τους άλλους και ποια είναι τα όριά μας.
Κάποτε είχαμε πει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, οι προτεραιότητές τους αλλάζουν.
Τώρα θα πούμε κι ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, απλά με τα χρόνια εμφανίζονται όλο και περισσότερες πτυχές του εαυτού τους.