Τικ-τακ-τικ-τακ

Έβγαλα την ημερομηνία και την ώρα από τις αναρτήσεις.
Γιατί, τι νόημα έχει; Τι νόημα έχει να θυμάμαι πότε έγραψα το κάθε τι; Τι νόημα έχει να βλέπω αν έχω καιρό να γράψω ή αν έχει περάσει απλά μια ώρα.
Τι παίζει δηλαδή με αυτή την έννοια του χρόνου. Μας έχει καταστρέψει.
Να κάνεις αυτό τότε κι όχι τότε. Να καταφέρεις αυτό τότε κι όχι τότε. Να γίνεις αυτό τότε κι όχι τότε.
Κι αν όχι τότε τι; Δεν είναι φυσιολογικό; Δεν είναι αποδεκτό;
Δεν είναι όλα τα πράγματα τοποθετημένα μέσα σε ένα φυσιολογικό εύρος τιμών που καθορίζεται από την κοινωνία.
Αρκετές προθεσμίες αναγκαζόμαστε να ακολουθούμε.
Γιατί να βάζεις προθεσμία και στη ζωή σου;
Γιατί να σε πνίγει τόσο πολύ αυτό που κάποιοι άλλοι προωθούν ως το normal.
Δεν είσαι μικρός για να αρχίσεις κάτι. Δεν είσαι μεγάλος για να αρχίσεις κάτι. 
Άσε τις ηλικίες και τα νούμερα.
Άσε τις συγκρίσεις και τις συμβουλές αυτών που δεν τόλμησαν.
Αλλά κυρίως άσε τις συγκρίσεις.
Δεν ταιριάζουν σε όλους τα ίδια.
Δεν έχουν όλοι τα ίδια όνειρα.
Όταν κλείνουμε τα μάτια μας και ταξιδεύουμε, ο καθένας μας φαντάζεται και κάτι διαφορετικό.
Γιατί την κυνηγάμε τόσο πολύ αυτή την διαφορετικότητα;
Γιατί πρέπει όλοι να σκέφτονται το ίδιο; Γιατί όλοι πρέπει να κάνουν τα ίδια όνειρα;
Δεν πρέπει τίποτα.  Δεν ΠΡΕΠΕΙ ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
Τα πρέπει σου να τα χτίσεις εσύ.
Γιατί πρέπει να κρίνουμε τόσο έντονα , όσους έχουν άλλο τρόπο σκέψης;
Γιατί;

Με έχουν κουράσει ετούτοι οι αριθμοί.
24 Αυγούστου
3 Μαίου
2013
23 χρονών
12 το μεσημέρι
3 το πρωί
σε 2 χρόνια
σε 6 χρόνια
σε ένα τέταρτο
σε 5 μήνες.

Ο χρόνος όσο μας οργανώνει, άλλο τόσο μας καταναλώνει τα σωθικά.
Άκου τη φωνή μέσα σου που σου λέει ΘΕΛΩ κι άσε τη φωνή μέσα σου που σου λέει ΠΡΕΠΕΙ.
Ακολούθα τις επιθυμίες σου . Δεν είναι πολύ αργά, ούτε πολύ γρήγορα.