Λίγο απ'όλα.

Πολύ μαυρίλα έπεσε στο blog τελευταία και δεν γουστάρω!!! 

Λοιπόν. Πάμε να αγαπηθούμε λίγο τώρα.

Τι είναι ευτυχία αλήθεια;

Πρέπει να περάσεις πολλά για να καταλάβεις.

Λένε όλοι πως ευτυχία είναι οι στιγμές αλλά πόσοι πραγματικά καταλαβαίνουν τι πάει να πει αυτό;

Μας τα έχουν πρήξει χρόνια τώρα με την ευτυχία.

Έχουμε το Σκορδολιάγκα πρωί πρωί με το χαμόγελο στο στόμα. Έχουμε τη Μενεγάκη το μεσημέρι. Έχουμε τον Φώτη και τη Μαρία το απόγευμα. Έχουμε και τον μάγκα τον Κωστόπουλο το βράδυ καμιά φορά. Αι στα διάλα με τα πρότυπα σε αυτή τη χώρα.

Η ευτυχία δεν είναι ο σκοπός της ζωής. Δεν είναι κάτι συνεχόμενο όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Δεν είναι καν κάτι που αποκτιέται με προσπάθεια. 

Η ευτυχία είναι ιδέα. Είναι ένας σπόρος που υπάρχει φυτεμένος στο μυαλό σου και αναπτύσσεται μόνο όταν διώξεις τα ζιζάνια και βάλεις καλό χώμα.

Ευτυχία είναι να είσαι καλά με τον εαυτό σου. Να έχεις βρει τον εαυτό σου. Να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Να τον αποδέχεσαι, να τον αγαπάς. Να ξέρεις ποιος είσαι και τι θες. 

Ευτυχία είναι να συνειδητοποιείς αυτά που έχεις και να μην κολλάς σε αυτά που δεν έχεις.

Δεν σου λέω να χαίρεσαι απαραίτητα με αυτά που έχεις. Απλά να τα συνειδητοποιείς. Μην είσαι σε φάση ΠΟΎ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΥΑΛΙΆ μου , ενώ τα φοράς.

Ευτυχία είναι να νιώθεις περήφανος για τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου και να μην αναλώνεσαι με τους ασήμαντους.  

Ευτυχία είναι να αποδέχεσαι την ανθρώπινη φύση. Να αποδέχεσαι το γεγονός ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε χαρούμενοι συνέχεια. Να αποδέχεσαι ότι δεν μπορείς να ελέγχεις τα πάντα σε αυτή τη ζωή, μπορείς όμως να βρεις τρόπους αντιμετώπισης.

Δεν είναι η ευτυχία στόχος ζωής.

Απλά δεν είναι.

Αν δεν είναι εφικτό δεν είναι στόχος.

Δεν είναι στόχος να θες να χτίσεις μονοκατοικία στον Κρόνο.

Και δεν είναι οι άλλοι που θα σε κάνουν ευτυχισμένο.

Κανείς δεν μπορεί να αναλάβει τέτοια ευθύνη για σένα. 

Γιατί μήπως εσύ νιώθεις πως έχεις την ικανότητα να αναλάβεις την ευτυχία κάποιου άλλου;

Οι άνθρωποι,ακόμα και οι πιο σημαντικοί, έρχονται και παρέρχονται για διάφορους λόγους.

Αυτόν όμως που θα κουβαλάς μια ζωή είναι ο εαυτός σου. Αυτός είναι η βασική πηγή χαράς. Με αυτόν πρέπει να τα έχεις καλά.

Ας σου λένε άλλοι τρεις πως σε αγαπάνε, αν εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν θα νιώθεις άξιος για την αγάπη κανενός, δεν θα την δέχεσαι από κανέναν πραγματικά οπότε θα είναι σαν να μην την έλαβες ποτέ.

Φρόντισε να ακούς και να ελέγχεις τις φωνές στο μυαλό σου.

Αυτές που σου λένε τι έκανες λάθος και τι σωστό.

Αυτές που σε επιβραβεύουν και αυτές σε αποθαρρύνουν.

Αυτές που σε σπρώχνουν κι αυτές που σε τραβάνε.

Αυτές που σου ανοίγουν τα φτερά κι αυτές που σε περιορίζουν.

Κάτσε γαμώτο μια ώρα να κοιτάς το ταβάνι και κάνε λίγη αυτοκριτική.

Και μιας που μου δόθηκε η ευκαιρία θα πω και κάτι άλλο (και το βρήκα πετυχημένο) το οποίο περιγράφει λίγο την εποχή, που το χε πάρει το μάτι μου κάπου γραμμένο αλλά δεν θυμάμαι πού.

Κάποτε σε λέγανε πουτάνα και ντρεπόσουν, τώρα δεν σε λένε και ντρέπεσαι.

(sorry για το ''κάποτε'')

Έλα και καλά Χριστούγεννα.

Κι αν δεν σ'αρέσουν τα Χριστούγεννα ....ας μη σ'αρέσουν! Εμένα μ'αρέσουν!