Τούμπανο-ανάρτηση. Αντέχεις;


Μεγάλωσες.
Στο τέρας της πόλης. Της πόλης που χωρίζεται στους ανώτερους και τους κατώτερους. Τους καλούς και τους κακούς. Τους όμορφους και τους άσχημους. Τους έξυπνους και τους χαζούς. Τους ικανούς και τους ανίκανους.
Ήπιες φόβο πολύ. Σε βομβάρδισαν με σίδερα για να μεγαλώσουν το κελί που σε κλείνουν. Να μην βγεις ποτέ, να μείνεις κλεισμένος στην απομόνωση.
Ήπιες μόλυνση. Γύρω σου να σε κυκλώνει ένα νέφος που μπαίνει κατευθείαν στο μυαλό. Αυτό που σε ζαλίζει, που σε μπερδεύει, που σε αποπροσανατολίζει.
Ήπιες ψέμα. Πολύ ψέμα. Υποσχέσεις. Ψεύτικες υποσχέσεις. Σου χάιδεψαν τ'αυτιά. Σου χτύπησαν παλαμάκια και χόρεψες στο δικό τους χορό.
Κατάπιες λόγια λιπαρά. Το ξυγκάκι που βγάζεις από το κρετάκι σου γιατί παχαίνει, το δέχεσαι στα αυτάκια σου γιατί σε γλυκαίνει. Μεγάλα λόγια. Παχιά.
Ξεγλίστρησες από τον πόθο σου να μάθεις. Να δεις και κάτι διαφορετικό. Να ζήσεις κάτι αλλιώτικο. Μπας και νιώσεις ολοκληρωμένος. Μπας κι αγγίξεις την ευτυχία που είχες ακούσει στα βιβλία, που είχες δει σε κάτι ταινίες.
Κορόιδεψες τη δίψα σου να δεις γιατί είσαι εδώ. Γιατί είσαι εδώ; Ποιος είναι ο σκοπός σου; Για ποιο λόγο υπάρχεις άραγε. Για τι παλεύεις; Για τι πολεμάς; Για τι προδίδεις; Για τι φωνάζεις;

Μεγάλωσες.
Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας. Με φτιαχτά συναισθήματα, μετρημένα. Τόσα όσα χρειάζεται. Τόσα όσα πρέπει. Τόσα όσα μπορείς να δώσεις χωρίς να επηρεάζεις το εγώ σου.
Με βλέμματα συμπάθειας. Με το μυαλό αντίθετο από τη γλώσσα που μόνο λανθάνουσα λέγει την αλήθεια.
Και άσκοπης προσπάθειας να είσαι καλός. Να είσαι αυτός. Να γίνεις αποδεκτός. Να είσαι συμπονετικός. Να είσαι δοτικός και όχι επιφυλακτικός. Να είσαι ευχάριστος.
Εσύ;
Όχι. Άλλο εσύ,άλλο εσύ. Εσύ δεν τα κάνεις αυτά. Είσαι διαφορετικός. Είσαι αλλιώς. Είσαι απλά κάτι άλλο. Δεν μοιάζεις με τους άλλους.

Μεγάλωσες.
Τέρας της οικογένειας. Γέννημα δύο ανθρώπων με πολλά μάλλον απωθημένα. Με αμαρτίες που παιδεύουν τα τέκνα. Στριμωγμένος μέσα στις επιθυμίες τις δικές σου και του σπιτιού. Δημιούργημα που πολλοί βάλαν το χεράκι τους να γίνει αλλά κανείς δεν συμφώνησε στο αποτέλεσμα. Και να το. Τέρας.
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή. Με σεβασμό που αποκτήθηκε λόγω φόβου κι όχι λόγο επιθυμίας. Με υποταγή στους δημιουργούς. Έτσι για να γίνει η επανάσταση μετά. Απλά κι ενήλικα. Με μαύρη πέτρα να πέφτει.
Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου. Ωριμότητα. Πλεονέκτημα και μειονέκτημα μαζί. Σε πάει και σε φέρνει. Σε φρενάρει και σε σπρώχνει ταυτόχρονα. Κοπλιμέντο κάποτε και ρετσινιά ενίοτε.
Δε σου μιλώ για βία, μιλώ για βιασμό. Γιατί οι λέξεις μένουν, ενώ οι μελανιές ξεθωριάζουν. Βιασμός ψυχικός. Ολοκληρωτικός και μόνιμος.
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο. Μόνος σου να λύσεις τις μεγαλύτερες απορίες που θα έχεις ποτέ. Απλά για να μείνεις στο χάος και να σε πάρουν από το χέρι όταν έρθει η ώρα να βγάλεις δίπλωμα. Να σε μάθουν να οδηγάς στους δρόμους που εκείνοι θα ορίσουν.
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ. Σκοτεινά επαναστατική, ψευτοαναρχική, υποτιθέμενα προοδευτική. Απλά προκατασκευαστική για τη μεγάλη γιορτή των μεγάλων ανθρώπων.
Ενήλικας μετά νευρωτικός. Με ανασφάλειες , κόμπλεξ, απωθημένα, τσακισμένα όνειρα, ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Με τάσεις φυγής και τάσεις αυτοκαταστροφής. Κατάθλιψη, πανικός. Πνιγμός. Κι άλλος πνιγμός.

Μεγάλωσες.
Σύνδεση otenet. Γρήγορα. Όλα γρήγορα. Γρήγορο φαγητό ,γρήγορες σχέσεις, γρήγορα αισθήματα. Που φθείνουν, που χάνονται , που σβήνουν στο λεπτό.
Γλυκά από το Pallete. Πριγκήπισσα πολυτελείας. Πολυτελείας και ακριβοπληρωμένη γενικά. Μη μου άπτου.
Μετά στα Silhouette. Σκεπάζουμε τους πόνους με φαί. Στην κοινωνία που αυτοαναιρείται. Στην κοινωνία των άκρων. Κλείνουμε τα ψυχικά κενά με το γρήγορο φαγητό. Για μια μικρή ψεύτικη χαρά. Με μόνιμα αποτελέσματα. Με άκαρπες προσπάθειες να τα βγάλεις από πάνω σου. Ο φαύλος κύκλος της συναισθηματικής υπερφαγίας.
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη. Με εκπτώσεις στις επιθυμίες κάθε τόσο. Με συμβιβασμούς. Με ανεκπλήρωτους σκοπούς. Κι ύστερα ποιος είμαι; Πού πάω; Εγκλωβισμένος.
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό. Παρτάκιας. Καλοπερασάκιας απ'τους λίγους. Εαυτούλης μεγάλος. Εγώ,εγώ,εγώ. Επιλεκτικός τσαμπουκάς. Όταν σε παίρνει. Υποκριτής από τους λίγους. Διεκδικείς τη θέση στο παρκινγκ με μεγαλύτερο ζήλο από ότι τα δικαιώματά σου.
Πάμε για άλλα. Πάμε μπροστά. Ξεχνάμε. Αφήνουμε πίσω τα σκουπίδια. Μέχρι να μη χωράει άλλο ο σκουπιδοτενεκές. Κοιτάμε μπροστά. Δεν πειράζει. Ξεχνάμε. Πάμε για άλλα.
Βαλτο στα πόδια, πονάει πολύ. Μη το αντιμετωπίζεις. Κάνε πως δεν έγινε. Ξέχνα. Ζήσε. Ζήσε με το λασπωμένο σου μυαλό.
Τον φτύνεις τον φιλάς, δεν τον πας μα τον αγαπάς. Ανάλογα με το συμφέρον σου.
Παράνοια διανοια επιφάνεια. Τρέλα και σοφία χωρισμένα από μια λεπτή γραμμή που πάει να σπάσει.
Στεριά πιάσαμε στεριά. Να ανασάνουμε για να συνεχίσουμε να κολυμπάμε στα σκατά.
Δάκρυα...καυτά μου δάκρυα. Για να ανακουφίζεσαι ή να τραβάς την προσοχή.
Βιολογικός καθαρισμός. Άνθρωποι στη διαλογή. Ρομποτάκια. Με παρτίδες πετυχημένες και παρτίδες ελαττωματικές.

Μεγάλωσες.
Αγάπη πριν το Άλφα. Χωρίς να ξέρεις τι σημαίνει να το λες. Ξεφτύλλισες τη λέξη.
Και κάτω απ'το μηδέν το υποσυνειδητό σου.Το χώμα του λασπώνει. Τους σάπιους του καρπούς ανακυκλώνει. Να μη το βλέπεις. Να μη το νιώθεις γιατί κρύβεις τις μεγάλες σου αλήθειες και τα πιο απόκρυφα σου μυστικά. Μα αυτό εκεί να επιμένει. Στέλνει μπροστά στα μάτια σου τα πιο μεγάλα λάθη σου.
Μεγάλωσες.
Μα το παιδάκι κλαίει. Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει που να πάει. Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια. Αυτό που είναι μέσα σου. Αυτό που κάποτε δεν χόρτασε. Αυτό που δεν ήθελε πολλά τότε αλλά κι αυτά τα λίγα δεν τα πήρε. Τώρα αναρωτιέται. Ψάχνει να βρει την αρχή του λαβυρίνθου κι όλο μπλέκεται στα μονοπάτια. Συγχρόνως μεγαλώνει. Αγχωτικό, ψυχωτικό, με εμμονές, με φόβους, ένα σκαλοπάτι πριν την κατάθλιψη.
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βαθη ''Καλά να πάθει, καλά να πάθει, καλά να πάθει'' η μάνα του φωνάζει.Του δίνει γάλα το μαλώνει. Έτσι πια θα το μεγαλώνει. Να πάθει για να μάθει. Μόνο του να τα βρει όλα. Έτσι πρέπει. Να σκληραγωγηθεί. Καμιά αγκαλιά, ψυχρό φιλί. Κανείς εκεί.

Μεγάλωσες θα πει να κάνεις το παπί. Να κάνεις τον μαλάκα.
Να ζεις την απουσία. Βιώνοντας τη δική σου μοναξιά.
Να γίνεις εξουσία. Αλλιώς είσαι ανίκανος. Ο πρώτος ο καλύτερος.
Να μάθεις να γελάς. Όχι από την ψυχή σου. Σφιγμένα, αναγκαστικά.
Και να παραφυλάς. Μη δείχνεις εμπιστοσύνη. Τριγύρω πιθανοί εχθροί..
Να παίρνεις αποφάσεις. Να ορίζεις τη ζωή σου. Υπεύθυνος της ωριμότητάς σου.
Να απαγορεύεται να χάσεις. Να είσαι τέλειος. Να είσαι αλάνθαστος.
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις μ'αυτό που σ'αρρωσταίνει. Να υπομένεις γιατί φοβάσαι. Να δέχεσαι γιατί λυπάσαι. Να αντέχεις κι ας πονάς.
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια. Σπίτια πολλά. Μεγάλα. Ακριβά. Επιχρυσωμένα και ψηλά.
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια. Να καταναλώνεις πολύ. Να ξέρουμε ότι υπάρχεις.
Να ρίχνεις σ'αλλους τ'αδικά. Ευθύνη να μην αναλάβεις ποτέ. Εκεί τριγύρω ψάξε. Σίγουρα θα υπάρχει τουλάχιστον ένα θύμα τη φορά.
Να βλέπεις πρωινάδικα. Και σήριαλ , και τούρκικα. Αποχαύνωση.
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις. Τα ποσοστά ,τις εξήγήσεις. Είναι σπουδαγμένοι. Ξέρουν. Μη μιλάς.
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις. Αυτές τις κατευθυνόμενες, τις χρωματισμένες.
Να λες και yes να λες και no. Όταν σου πουν, όχι όταν θέλεις. Όταν πρέπει, όχι όταν μπορείς.
Να συνηθίζεις τα πορνό. Να τα κάνεις μέρος της ζωή σου. Να περιστρέφεις τις συζητήσεις γύρω από αυτό. Σεξ. Σεξ. Σεξ. Σεξ.
Να πολεμάς στον καναπέ. Επαναστάτης πολυτελείας ,ξεκούραστος. Με σημάδια απ'τα κεριά τα αρωματικά.
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ. Υποταγμένος στις εξαρτήσεις σου.

Μεγάλωσα θα πει
Να έρχεται η ανατροπή. Να ξυπνάς από τον ύπνο τον βαθή. Να βγάζεις από μέσα το χάπι το υπνωτικό που σου είχαν δώσει. Nα καταλαβαίνεις. Να νιώθεις τι γίνεται.
Οι καιροί να στην φέρνουν. Γιατί δεν αντέχεις άλλο. Δεν μπορείς. Γιατί έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
Να ζητάς να κουρνιάσεις. Μια αγκαλιά να χωθείς. Γιατί νιώθεις γυμνός. Νιώθεις άδειος,μόνος,άλλος.
Και να βρίσκεις οάσεις. Γιατί τις αγκαλιές τις έχασες. Ψάχνεις αλλού χαρά. Εκεί στα ψεύτικα τα φτιαχτά. Που τα καταπίνεις. Που τα πίνεις. Που τα μυρίζεις. Που τα φτύνεις.
Στις ψυχώσεις των άλλων που έχουν για περιβάλλον ίδιες φάτσες με σένα. Στις ψυχώσεις των ψευτοαρχηγών που φτάχτηκαν αφού βρέθηκαν τα πρόβατα που θα ακολουθήσουν. 
Γόνατα λυγισμένα. Κεφάλια σκυμμένα. Ζώα υποταγμένα.
Όνειρα ξεχασμένα. Αυτά που έκανες μικρός. Αυτά. Στα πήραν ή απλά τους άφησες να στα πάρουν;

Πάντα για άλλους μιλάμε,έτσι δεν πονάμε,έτσι ξεχνάμε. Γιατί τον εαυτό μας δεν αντέχουμε να τον κρίνουμε. Τους φόβους μας δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε και τους προβάλλουμε στους άλλους γύρω μας. Τα μειονεκτήματά μας δεν τα βλέπουμε σε εμάς, παρά μόνο στους άλλους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις