Είμαι εθισμένη στο μαρούλι.

Κάποιοι ''see dead people'' και κάποιοι άλλοι ''hear people's minds''.
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο αλλά δεν βαριέσαι.
Ναι κάποιοι έχουν την ικανότητα να ξέρουν τι σκέφτεται ο διπλανός.
Και δεν είναι κάτι που περιλαμβάνει μαγεία και υπερφυσικές ικανότητες.
Είναι απλά θέμα υψηλού βαθμού αυτογνωσίας.

Να στο περιγράψω απλά.
Είναι σαν να έχεις ένα μαρούλι στο δόντι, να το ξέρεις ή να το φαντάζεσαι (γιατί έφαγες μαρουλοσαλάτα) και ο άλλος από ευγένεια (συνήθως) να μη στο λέει.
Ξέρεις ρε παιδί μου ότι ο άλλος σκέφτεται ''έχει μαρούλι στο δόντι'' και δεν στο λέει.
Απλά σε κοιτάζει σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Καμιά φορά κάνει αυτός να καθαρίσει διακριτικά τα δόντια του με τη γλώσσα μπας και τον μιμηθείς.
Κι αν πάρεις χαμπάρι ότι έχεις μαρούλι στα δόντια θα σου πει ''αχ ναι;δεν το είχα προσέξει ρε''.
Κάπως έτσι.

Εδώ που τα λέμε η αυτογνωσία είναι μεγάλο πράγμα.
Την αποκτάς δύσκολα. Πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο στον εαυτό σου και να τον κριτικάρεις. Κάπως. Να είσαι και αντικειμενικός. Κάπως. Να είσαι έτοιμος να δεχθείς τα αρνητικά σου. Κάπως. Αλλά και τα θετικά σου. Κάπως.
Και ποιος θα κρίνει καλύτερα εσένα εκτός από εσένα;
Κανείς.
Εσύ ξέρεις τις απόκρυφες σκέψεις σου, τις επιθυμίες σου και τις ανάγκες σου.
Εσύ ξέρεις τα λάθη σου και τα σωστά σου.
Εσύ ξέρεις τις ανησυχίες σου, τα προβλήματά σου.

Οπότε;
Αν γνωρίζεις ήδη ότι έχεις μαρούλι στο δόντι δεν θα σε ενοχλήσει τόσο να σου το πει κάποιος για να το βγάλεις.
Στην πραγματικότητα όμως δεν θέλεις να σου το πει.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί όση ώρα εσύ μιλούσες αυτός είχε το νου του στο μαρούλι.
Κι αυτό πονάει. Καμιά φορά.