Γούστο μου και καπέλο μου

Οι προθεσμίες στη ζωή μόνο άγχος δημιουργούν και λάθος αποφάσεις κρύβουν.

Άλλο η προθεσμία μιας εργασίας που σου έχει ανατεθεί κι άλλο η προθεσμία που γεννιέται από την κοινωνία.

Τι πάει να πει, μέχρι την τάδε ηλικία πρέπει να έχω κάνει αυτό κι αυτό; Ότι τι;

Ότι άμα δεν τα κάνεις τελείωσε η ζωή σου; Ότι άμα δεν τα κάνεις είσαι ανάπηρος; Ότι άμα δεν τα κάνεις είσαι μισός; αποτυχημένος; για λύπηση; Τι; Πείτε μου τι.

Ποιος είναι αυτός ο κριτής των πάντων που χωρίζει τις ζωές σε δεκαετίες και προκαθορίζει τι πρέπει να γίνει και πότε;

Μπορεί όταν είμαστε μικροί το μυαλό μας να είναι σφουγγάρι και να μάθαμε τα Αγγλικά εύκολα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα μάθουμε στα 20, στα 30, στα 40.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε την ανάγκη να μάθουμε Αγγλικά στα 50.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε την ικανότητα να μάθουμε Αγγλικά στα 50.

Δεν ξέρω αν είναι πιο δύσκολο. Δεν με νοιάζει αν είναι πιο δύσκολο.

Με νοιάζει το ότι δεν υπάρχει όριο στο δικαίωμά μου να έχω σε κάθε ηλικία επιθυμίες όλων των ειδών.

Ο άνθρωπος μπορεί να σπουδάζει για όσο θέλει.

Να διαβάσει ένα βιβλίο όποτε θέλει.

Να ερωτευτεί όποτε θέλει.

Να ταξιδέψει όποτε θέλει.

Να πλουτίσει τις γνώσεις του για όσο θέλει.

Να κάνει πλάκα όποτε θέλει.

Να γελάσει με την ψυχή του όποτε θέλει.

Να γίνει ρεζίλι δημοσίως όποτε θέλει.

Να κρατηθεί με το ταίρι του όποτε θέλει.

Στα 20, στα 30, στα 40, στα 50, στα 60, στα 70, στα 80, στα 90, στα 100

Τελειώνει μωρέ ποτέ η ζωή ; Όσο χτυπάει η καρδιά και δουλεύει το μυαλό είσαι ζωντανός!

Τα κοινωνικά πρότυπα μπορεί να γεννιούνται από ανθρώπινα μυαλά και να συντηρούνται από αυτά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι γεννιούνται από ΌΛΑ τα ανθρώπινα μυαλά σε αυτόν τον πλανήτη.

Όλη την ευτυχία αναζητούμε μωρέ.

Αλλά η ευτυχία για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό, τι δεν καταλαβαίνετε;

Εξαιρετικά αφιερωμένο 

στην Σούλα που είναι 32 και δεν έχει παντρευτεί  (η καημένη ας αυτοκτονήσει καλύτερα)

στην Καιτούλα που είναι 44 και ζει έναν κεραυνοβόλο έρωτα (σα δεν ντρέπεται η γριέτζο)

στον Κωστάκη που είναι 53 κι αποφάσισε να σπουδάσει (που πάει ο παππούς μωρέ)

στην Δώρα που είναι 62 και ξεκίνησε yoga (τι τη θέλει τη yoga το ερείπιο; )

στον Νικολάκη που είναι 74 και έκλεισε εισιτήρια για Θηβετ (δεν του φτάνει η πίεση , θέλει και Θηβέτ)

στην Ελενίτσα που είναι 80 και μαθαίνει να χορεύει βαλς (εδώ δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της)

Φιλάκια