Πας καλά μωρέ;

Μερικές φορές ξεχνάμε τι έχει πραγματικά σημασία - what really matters που λένε και οι Άγγλοι.

Όχι για να θέσουμε προτεραιότητες. Άλλο αυτό.

Ξεχνάμε πού πρέπει πραγματικά να αφιερώνουμε ψυχική ενέργεια και σκέψη.

Ξεχνάμε με τι αξίζει πραγματικά να βασανίσουμε το μυαλό μας.

Ξεχνάμε τι αξίζει ένα κομμάτι από τον πολύτιμο χρόνο μας.

Μερικές φορές δεν βλέπουμε καν τον φαύλο κύκλο μέσα στον οποίο χορεύουμε.

Κι εκεί καμιά φορά ,αν είμαστε τυχεροί, βρίσκεται το κατάλληλο ερέθισμα για να μας ξυπνήσει.

Να μας φωνάξει

Τι κάνεις;

Γιατί το κάνεις αυτό;

Αξίζει; Μετράει; Μήπως υπάρχει κι η άλλη πλευρά του νομίσματος;

Γιατί καμιά φορά είναι δύσκολο να δεις αυτήν την άλλη πλευρά.

Σα να έγινε ο κόσμος ασπρόμαυρος, μα εσύ ξέμεινες στη μαύρη πλευρά.

Δεν αξίζουν όλοι οι άνθρωποι κομμάτι από τον χρόνο μας κι είναι κρίμα να στερούμε αυτό το κομμάτι από αυτούς που το έχουν κερδίσει με την αξία τους.

Δεν αξίζουν όλες οι καταστάσεις κομμάτι από τις σκέψεις μας κι είναι κρίμα να στερούμε αυτό το κομμάτι από τις καταστάσεις που μπορούν όντως να μας κάνουν να νιώσουμε όμορφα.

Το παρόν δεν είναι η καρέκλα που κάθεσαι για να σκεφτείς το μέλλον.

Το παρόν δεν είναι το αυτοκίνητο που θα σε πάει από την Κατερίνη στην Τρίπολη.

Το παρόν είναι το τικ και το τακ* που κάνει η καρδιά σου.

*λουπ-ντουπ :P