Τα είπα κι έφυγα.

Η Δύναμη.

Όλοι έχουμε τη Δύναμη.

Είναι αυτή η δύναμη που βρίσκεται μέσα μας και μας κινητοποιεί. 

Γι'αυτό τη γράφουμε και με κεφαλαίο δέλτα.

Γιατί είναι ύψιστης σημασίας.

Όλοι έχουμε μια Δύναμη μέσα μας.

Αυτή που μας σπρώχνει να αντιμετωπίσουμε τα πιο εύκολα και τα πιο δύσκολα.

Κι αυτή προέρχεται από μια πηγή και στην ίδια πηγή καταλήγει.

Κι αυτή η πηγή είναι η Σκέψη.

Και καμιά φορά το μυαλό που παράγει τη Σκέψη κουράζεται και δεν παράγει τη Δύναμη.

Κι η Δύναμη λιγοστεύει.

Και το μυαλό κουράζεται πιο πολύ.

Κι η Δύναμη λιγοστεύει κι άλλο.

Και καμιά φορά γίνεται τόσο δα μικρή που δεν μπορείς πια να τη δεις ούτε να τη νιώσεις να πηγάζει.

Κι η μόνη πηγή της Δύναμης είναι η Σκέψη.

Οπότε δεν μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να σου δώσει τη δική του Δύναμη, ούτε μπορείς να αγοράσεις Δύναμη, ούτε μπορείς να τη βρεις τυχαία στο δρόμο.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να επισκευάσεις την πηγή που την παράγει.

Η Δύναμη εξαρτάται από τη Σκέψη.

Η Σκέψη όμως δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη Δύναμη.

Η Σκέψη μπορεί να διορθωθεί με άλλους τρόπους.

Τρόπους που δεν μπορώ να ορίσω εγώ γιατί την Σκέψη την ορίζει ο καθένας μας διαφορετικά.

Το μόνο που μπορώ να πω γενικά, είναι πως μια καλή αρχή είναι να σταματήσεις να στρέφεις τη Σκέψη εναντίον σου.

Μια καλή αρχή είναι να θυμηθείς πως ήσουν όταν η πηγή σου δούλευε καλά και παρήγαγε Δύναμη.

Μη φοβάσαι που η πηγή σου μπορεί να μπλόκαρε.

Όλες οι πηγές καμιά φορά χρειάζονται μια παύση, ένα καθάρισμα, μια φροντίδα για να αρχίσουν ξανά να παράγουν.

Κακή χρήση; Υπερβολική χρήση; Πολλά μπορούν να μπερδέψουν την πηγή.

Αλλά δεν πειράζει. Συμβαίνουν αυτά.

Είσαι ακόμα ζωντανός. 

Σιγά σιγά θα φροντίσεις την πηγή σου, θα την επισκευάσεις κι αυτή θα αρχίσει να παράγει ξανά Δύναμη.

Και μια μέρα θα αρχίσει να παράγει τόση πολύ Δύναμη πού ούτε εσύ ο ίδιος δεν θα το πιστεύεις.

Μπορεί και να ξαναμπλοκάρει κάποια φορά.

Αλλά η δεύτερη φορά δεν είναι ποτέ ίδια με την πρώτη ,γιατί τη δεύτερη φορά θα είσαι πιο έμπειρος και θα καταλάβεις πότε πρέπει να την επισκευάσεις πριν φτάσει στο σημείο να σταματήσει εντελώς.

Ξέρετε τι δεν πρέπει να χάνουμε από την παιδική μας ηλικία;

-Την ικανότητά μας να ενθουσιαζόμαστε και να απολαμβάνουμε τον ενθουσιασμό μας χωρίς να σκεφτόμαστε πως στην επόμενη γωνία μας περιμένει η επόμενη μαυρίλα.

-Την ικανότητά μας να ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά και να απολαμβάνουμε το φανταστικό αυτό ταξίδι χωρίς να το σταμάταμε μεγιστοποιώντας το ενδεχόμενο του να μη γίνει ποτέ πραγματικότητα.