Γεια, τι κάνεις;

Αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους άγνωστους ανθρώπους που περνάνε κάθε τόσο από τις ζωές μας και χτυπάνε την πόρτα μας για να γίνουν μέρος της.
Πρώην και νυν φίλοι, πρώην και νυν γκόμενοι, πρώην και νυν άγνωστοι που δεν μας ξέρουν μέχρι να μας μάθουν.


Έχω μια ιστορία.
Έχω μια ιστορία κάμποσων χρόνων που κάθε μέρα ανανεώνεται.
Έχω μια ιστορία που μόνο εγώ ξέρω.
Μαζί σου μοιράζομαι μόνο όσα θέλω και όσα μπορώ.
Κάποια τα κρατάω για μένα.
Κάποια δεν τα λέω ούτε σε μένα.
Έχω μια ιστορία.
Ακόμα και όλη να στην έλεγα ποτέ δεν θα μπορούσα να σου μεταφέρω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.
Έχω μια ιστορία με γεγονότα που για σένα μπορεί να είναι ασήμαντα.
Γεγονότα τα οποία εσύ μπορεί να βρεις αστεία ή αδιάφορα, εμένα όμως με έχουν σημαδέψει.
Έχω μια ιστορία με καταστάσεις που μπορεί να μην έχεις ζήσει ακόμα ή μπορεί να μη ζήσεις ποτέ.
Ίσως είσαι μικρότερος και η άγνοιά σου σε δεσμεύει ή μεγαλύτερος και οι εμπειρίες σου σε οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια.
Έχω μια ιστορία με πολλά κομμάτια και για να πάρεις ένα από αυτά πρέπει να το κερδίσεις κι όχι να το απαιτήσεις.
Και τα κομμάτια αυτά είναι τα κομμάτια του παζλ που αν τα ενώσεις φτιάχνεις εμένα.
Εμένα με τα προτερήματά μου και τα ελαττώματά μου.
Εμένα με τις χαρές μου και τις λύπες μου.
Εμένα με τα εύκολα και τα δύσκολα μου.
Κι αυτό που είμαι σήμερα, καλό ή κακό, οφείλεται σε αυτά τα κομμάτια.
Και κάθε συμπεριφορά μου εξηγείται με βάση αυτή την ιστορία.
Να γιατί δεν θα με καταλάβει ποτέ εξ ολοκλήρου.
Να γιατί δεν θα κατανοήσεις ποτέ πλήρως πως νιώθω και πως αντιδρώ.
Εσύ θα βλέπεις το αποτέλεσμα και θα αποφασίζεις αν σου αρέσει ή όχι.
Εκτός κι αν κερδίσεις την ευκαιρία να μάθεις την αιτία. Την ιστορία.
Αν θελήσω.
Να γιατί δεν θα καταφέρεις ποτέ να με καταλάβεις εξ ολοκλήρου.
Γιατί πρέπει και να θέλω να με καταλάβεις.
Και θα καταλάβεις αυτά που μπορώ να σου εξηγήσω.
Να γιατί δεν θα καταφέρεις ποτέ να με καταλάβεις εξ ολοκλήρου.
Γιατί κάποια πράγματα δεν έχω καταφέρει ούτε εγώ να τα εξηγήσω.
Εσύ είσαι ένας ακόμα άνθρωπος που μου χτυπάει την πόρτα.
Ίσως να γίνεις κι εσύ ένα κομμάτι στο παζλ μου, ίσως όμως και να μην γίνεις.
Είτε γιατί δεν κολλάς με τα υπόλοιπα κομμάτια, είτε γιατί δεν σέβεσαι τα υπόλοιπα κομμάτια, ίσως γιατί δεν σέβεσαι το παζλ μου.

Και να θυμάσαι.
Δεν γεννήθηκα τη στιγμή που εμφανίστηκες εσύ.

Μα ούτε κι εσύ γεννήθηκες τη στιγμή που εμφανίστηκα εγώ. :)