Ρε, χθες δεν σου είπα να με αγαπήσεις; Πάλι το ξέχασες;

Η πρώτη προβολή για την τελευταία ταινία Harry Potter ήταν στις 9. Στις 9 παρά πέντε ήσουν έξω από τα εκδοτήρια με την ελπίδα ότι μπορεί να είχε απομείνει κάποιο εισιτήριο, αλλά σχεδόν βέβαιος πως η ελπίδα σου είναι το λιγότερο αστεία και αβάσιμη. Δεν βρίσκεις εισιτήρια. Το περίμενες. Δεν σου κάθεται καθόλου βαρύ. Το είχες δει να συμβαίνει στο μυαλό σου. Γύρισες να φύγεις και να πας σπίτι σου σχεδόν αυτόματα, σαν να μην είχες περάσει καθόλου από τα εκδοτήρια. Καμία απογοήτευση.

Η πρώτη προβολή για την τελευταία ταινία του Harry Potter ήταν στις 9. Θέλεις πολύ να δεις την ταινία, οπότε 1 βδομάδα πριν την προβολή αποφασίζεις να πας στα εκδοτήρια να αγοράσεις το εισιτήριο σου. Ήδη στο μυαλό σου έχεις σχεδιάσει εκείνη τη μέρα. Θα περάσεις στις 8 από το σπίτι του φίλου σου, θα πάτε να φάτε κάτι και 9 παρά θα πάτε στο σινεμά. Θα δείτε την ταινία και μετά μπορεί να πάτε σπίτι σου να αράξετε. Φτάνεις έξω από το σινεμά. Σου δίνουν ένα φυλλάδιο από πιτσαρία. Μάλλον μετά την ταινία (που σημειωτέον είναι σε μια βδομάδα) θα πάτε σπίτι σου και θα παραγγείλετε από αυτή την πιτσαρία που έχει προσφορές. Φτάνεις στα εκδοτήρια για να ακούσεις ότι δεν έχουν μείνει εισιτήρια για την πρώτη προβολή στις 9. Μετά από λίγο ο φίλος σου σε παίρνει χωρίς να ξέρει για να στο ακυρώσει. Την άλλη βδομάδα θα πάει στο χωριό του. Γυρίζεις σπίτι απογοητευμένος.

Προσδοκίες. Απογοήτευση.

Δεν ξέρω αν το έθεσα και πολύ ορθά με τον Harry Potter , αλλά τελικά η μεγάλη απογοήτευση έρχεται από την μη εκπλήρωση των προσδοκιών μας.

Δεν ήθελα να σου πω έτσι στην ψύχρα ότι... κανείς δεν γεννήθηκε για να εκπληρώσει τις δικές σου προσδοκίες, ούτε εσύ γεννήθηκες για να εκπληρώσεις τις προσδοκίες κάποιου άλλου.

Ο καθένας θα σου δώσει αυτά που θέλει να σου δώσει, όπως εσύ δίνεις αυτά που θέλεις να δώσεις.

Το αν εσένα σου φτάνουν ή όχι είναι δικό σου θέμα.

Το αν θα μείνεις ή θα φύγεις όταν δεν σου φτάνουν, είναι δική σου απόφαση.

Το αν θα προσπαθήσεις να λάβεις περισσότερα, είναι δική σου απόφαση.

Το αν θα λάβεις τελικά περισσότερα (αν προσπαθήσεις) είναι απόφαση του άλλου.

Ας μη θυματοποιούμε τον εαυτό μας.

Δεν είμαστε θύματα κανενός.

Είμαστε ελεύθεροι να δούμε τις καταστάσεις ρεαλιστικά ή να επιλέξουμε να κλείσουμε τα μάτια και να ζήσουμε στο ψέμα.

Όπως το νερό πηγάζει από την πηγή χωρίς να το διατάξουμε,αλλά γιατί είναι αποτέλεσμα μιας φυσική διεργασίας,  έτσι πρέπει να πηγάζουν αβίαστα και κάποια συναισθήματα από τους ανθρώπους. Διαφορετικά χάνουν την αξία τους...δεν είναι αληθινά. 

Δεν είναι προιόν σκέψης και εσωτερική διεργασίας ,αλλά εντολής.