Σύνταξη μηδέν, νόημα άφαντο, συμπέρασμα κανένα
Η ευτυχία είναι κάτι ακραίο.
Δεν υπάρχει λίγη ευτυχία ή πολύ ευτυχία, όπως δεν υπάρχει λίγη αγάπη και πολύ αγάπη.
Αν η ευτυχία είναι στιγμές, τότε δεν υπάρχουν λίγο ευτυχισμένες στιγμές ή πολύ ευτυχισμένες στιγμές.
Υπάρχουν απλά ευτυχισμένες στιγμές.
Και τα ακραία συναισθήματα, απαιτούν και ακραίες πράξεις.
Κι οι ακραίες πράξεις , απαιτούν σκέψεις άσπρο-μαύρο.
Γιατί η ευτυχία είναι κάτι ακραίο και θα είναι ή στο άσπρο ή στο μαύρο.
Κι όλα τα ανάμεσα είναι συναισθήματα διαφόρων εντάσεων.
Αλλά όχι ευτυχία.
Όλα τα ανάμεσα την πλησιάζουν περισσότερο ή λιγότερο.
Αλλά δεν είναι ευτυχία.
Κι αν αναζητάς την ευτυχία πρέπει να προχωράς μέσα στα γκριζωπά στοιχεία αλλά να μην στέκεσαι.
Κι αν συμβιβαστείς με κάτι γκριζωπό, μην συμβιβαστείς για πολύ και ξεχάσεις να ξεκινήσεις πάλι τον δρόμο προς το άκρο.
Τα ενδιάμεσα στάδια είναι αναγκαία και απαραίτητα.
Δεν μπορείς να τα αποφύγεις.
Και επειδή η ευτυχία είναι στιγμές, τα άκρα σου θα τα πιάσεις περισσότερες από μία φορές μέσα στη ζωή σου.
Κι άλλες φορές θα καθίσεις εκεί για πολύ, κι άλλες φορές θα καθίσεις λιγότερο.
Γιατί κάποιες φορές ξεθωριάζει μόνο του το χρώμα και σε τοποθετεί πάλι στα γκριζωπά και ξεκινάς πάλι από την αρχή κι άλλες φορές σταματάς να προσπαθείς να σταθείς στο άκρο και πέφτεις στα γκριζωπά.
Πάντα μια δύναμη σε τραβάει στα γκριζωπά και πάντα εσύ πρέπει να παλεύεις να πηγαίνεις προς το άκρο.
Σαν την βαρυτική φανταστείτε το.
Δεν υπάρχει λίγη ευτυχία ή πολύ ευτυχία, όπως δεν υπάρχει λίγη αγάπη και πολύ αγάπη.
Αν η ευτυχία είναι στιγμές, τότε δεν υπάρχουν λίγο ευτυχισμένες στιγμές ή πολύ ευτυχισμένες στιγμές.
Υπάρχουν απλά ευτυχισμένες στιγμές.
Και τα ακραία συναισθήματα, απαιτούν και ακραίες πράξεις.
Κι οι ακραίες πράξεις , απαιτούν σκέψεις άσπρο-μαύρο.
Γιατί η ευτυχία είναι κάτι ακραίο και θα είναι ή στο άσπρο ή στο μαύρο.
Κι όλα τα ανάμεσα είναι συναισθήματα διαφόρων εντάσεων.
Αλλά όχι ευτυχία.
Όλα τα ανάμεσα την πλησιάζουν περισσότερο ή λιγότερο.
Αλλά δεν είναι ευτυχία.
Κι αν αναζητάς την ευτυχία πρέπει να προχωράς μέσα στα γκριζωπά στοιχεία αλλά να μην στέκεσαι.
Κι αν συμβιβαστείς με κάτι γκριζωπό, μην συμβιβαστείς για πολύ και ξεχάσεις να ξεκινήσεις πάλι τον δρόμο προς το άκρο.
Τα ενδιάμεσα στάδια είναι αναγκαία και απαραίτητα.
Δεν μπορείς να τα αποφύγεις.
Και επειδή η ευτυχία είναι στιγμές, τα άκρα σου θα τα πιάσεις περισσότερες από μία φορές μέσα στη ζωή σου.
Κι άλλες φορές θα καθίσεις εκεί για πολύ, κι άλλες φορές θα καθίσεις λιγότερο.
Γιατί κάποιες φορές ξεθωριάζει μόνο του το χρώμα και σε τοποθετεί πάλι στα γκριζωπά και ξεκινάς πάλι από την αρχή κι άλλες φορές σταματάς να προσπαθείς να σταθείς στο άκρο και πέφτεις στα γκριζωπά.
Πάντα μια δύναμη σε τραβάει στα γκριζωπά και πάντα εσύ πρέπει να παλεύεις να πηγαίνεις προς το άκρο.
Σαν την βαρυτική φανταστείτε το.