Εξαρτήσεις

Είναι οι εξαρτήσεις αδυναμία;
Ή μήπως απλά είναι η ανάγκη μας να δωθούμε ολοκληρωτικά σε κάτι;
Μια ένδειξη του ότι έχουμε μέσα μας μια τάση για αυτοκαταστροφή.
Και πότε η ανάγκη γίνεται εξάρτηση;
Και ποιο είναι εκείνο το σημείο που κάνει την επιλογή μας, συνήθεια;
Ποιο είναι εκείνο το σημείο που δεν ελέγχουμε πια αυτά που νιώθουμε κι αυτά που κάνουμε;
Μήπως ακόμα και στην εξάρτηση γνωρίζουμε πολύ καλά τι κάνουμε;
Μήπως καμιά φορά βλέπουμε τον εαυτό μας να κρέμεται από μια κλωστή και εν γνώσει μας ρισκάρουμε να την κόψουμε;
Μήπως είναι μια ανάγκη να ζούμε συνεχώς σε μια ένταση;
Μια ένταση που τη δημιουργούμε μόνοι μας.
Απλά και μόνο για να νιώσουμε ότι ανασάνουμε ακόμα κι όταν κάτι μας κρατάει από το λαιμό;
Απλά και μόνο για να νιώσουμε ότι ζούμε.
Ένα βασανιστήριο που προσφέρουμε στον εαυτό μας για να ελέγξουμε αν ακόμα νιώθουμε.
Να επιβεβαιώσουμε ότι δεν γίναμε άψυχα όντα που περιφέρονται άσκοπα εδώ κι εκεί.
Να αντλήσουμε τη χαμένη μας δύναμη μέσα από κάτι που έχει δύναμη. Την εξάρτηση.
Να μας ονομάσουμε εξαρτημένους απλά για να μην είμαστε ανώνυμοι.
Ακόμα μια φορά να κάνουμε κάτι για να τοποθετηθούμε κάπου.
Ποιες είναι οι εξαρτήσεις;
Αυτές οι γνωστές;
Ή μήπως ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τις δικές του;
Τότε τις λέμε εξαρτήσεις ή απλά ανάγκες;
Και τελικά οι εξαρτήσεις σου αφαιρούν την ελευθερία σου ή σου δίνουν την πνοή που σου έλειπε;
Νιώθεις;
Κι αν νιώθεις, τότε τι νιώθεις;