Με κατατρέχουν, με εξουσιάζουν φρικιά και ΔΑΙΙΙΙΙΙΙΜΟΝΕΣ. No. 2

Σας είχα δείξει μία αισιόδοξη πλευρά.
Αυτή που νικάμε τους δαίμονες που κυριεύουν το νου μας.
Αυτή που βρίσκουμε τρόπους να τους ξεγελάμε και να μπαίνουμε μπροστά τους χωρίς να το καταλάβουν.
Αλλά η ζωή δεν είναι έτσι.
Δεν επικρατεί πάντα η αισιόδοξη πλευρά.
Και για να ακολουθήσω και τη ροή της ανάρτησης, μάλλον τις περισσότερες φορές ακολουθεί την απαισιόδοξη.
Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να νικήσεις τους δαίμονές σου.
Καμιά φορά σου παίζουν κι αυτοί παιχνίδια.
Σε αφήνουν να πιστεύεις ότι έχεις το πάνω χέρι , κι όταν αφεθείς για λίγο να ξεκουραστείς απ'τον αγώνα, τότε στη φέρνουν.
Θυμάστε εκείνο το παραμύθι με τον λαγό και την χελώνα;
Κάπως έτσι.
Αλλά όχι ακριβώς έτσι. Εσύ δεν είσαι ο συγκεκριμένος λαγός. Δεν έκατσες να ξεκουραστείς γιατί υπερεκτίμησες τις δυνατότητές σου και υποτίμησες τους δαίμονες.
Στάθηκες για λίγο, βγήκες απ'τον αγώνα δρόμου, γιατί κουράστηκες.
Γιατί πραγματικά κουράστηκες.
Στάθηκες λίγο στο πλάι για να σκεφθείς.
''Μήπως θα πρέπει να τρέχω συνεχώς για να είμαι μπροστά τους τελικά;''
Αλλά κι ο καλύτερος δρομέας κάποια στιγμή κουράζεται.
Δεν είναι ρομπότ. Αλλά και ρομπότ να ήταν κάποια στιγμή θα τελείωνε η ενέργειά του.
Ενέργεια. Δεν μπορείς να παράγεις ενέργεια χωρίς σταματημό.
Κουράζεσαι καμιά φορά.
Πρέπει να ξεκουράζεσαι.
''Μα θα με περάσουν οι δαίμονες''
Ε και; Τι πειράζει καμιά φορά να φανερώσεις την αδυναμία σου; Όχι στους άλλους, σε σένα.
Τι πειράζει καμιά φορά να δέχεσαι πως τα χεις φτύσει;
''Μα αν με περάσουν μετά θα θέλω διπλάσια προσπάθεια για τους ξαναπεράσω''
Εσύ είπες πριν πως ίσως πρέπει να τρέχεις μια ζωή σε αυτόν τον αγώνα. Οπότε τι σε πειράζει ; Σε έναν αγώνα χωρίς τέλος θα έχεις πολλές ευκαιρίες να τους περάσεις.
''Ναι αλλά θα έχουν κι αυτοί αντίστοιχα τις ίδιες ευκαιρίες να με περάσουν''
Το ξέρω και ξέρεις τι σκέφτηκα τώρα;
Ίσως αυτός ο συνεχής αγώνας είναι μια λύση που οι ίδιοι οι δαίμονες σου σου παρουσίασαν.
Ο αγώνας δεν είναι η λύση που θα οδηγήσει στο ολοκληρωτικό τέλος του προβλήματος. Είναι ένας τρόπος για ένα τέλος με μικρή διάρκεια.
Ίσως υπάρχει λύση.
Καλύτερη. Μόνιμη.
Ίσως απλά πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις ότι οι δαίμονές σου είναι δημιούργημα του μυαλού σου. Κι ως δημιουργός έχεις κάθε δικαίωμα να καταστρέψεις το δημιούργημα σου. Ακριβώς έτσι όπως το έφτιαξες, ακριβώς έτσι θα το καταστρέψεις.
''Απλά;''
Tρόπος του λέγειν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις