Σβήσε και καμιά λάμπα

Μερικές νύχτες ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και δεν βλέπω αστέρια. 

Βαρύ πράγμα αυτή η μαυρίλα του. 

Μερικές φορές τα σύννεφα είναι τόσα πολλά που κρύβουν και το ίδιο το φεγγάρι.

Όλα είναι πιο σκοτεινά τότε.

Τελικά όμως, όσα σύννεφα και να έχει ο ουρανός , τα αστέρια είναι πάντα εκεί.

Άλλα γεννιούνται, άλλα πεθαίνουν και πολλές φορές το χρόνο όταν ο ουρανός είναι καθαρός μας χαρίζουν την ομορφιά τους όλα μαζί και μας θυμίζουν πως ο ουρανός ακόμα και τις πιο βαριές νύχτες είναι φωτεινός και όμορφος.

Φταίει κι αυτή η φωτορύπανση στις πόλεις. 

Αυτά τα εκατομμύρια τεχνητά φώτα που πασχίζουν να λάμψουν με την ψευτιά τους κι είναι τόσα πολλά και τόσο δυνατά που καταφέρνουν να κρύψουν την αληθινή ομορφιά.

Αλλά ρε φίλε, τα αληθινά αστέρια είναι εκεί πάνω.

Κι ας έρχονται και σύννεφα και φώτα τεχνητά, κι ας βρέχει κι ας χιονίζει, κι ας μην εμφανίζονται συνέχεια, αυτά είναι εκεί. 

Το ξέρεις πως υπάρχουν. 

Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό.

Μην μπερδευτείς.

Μην ξεχαστείς.

Μην κοιτάς που το πρωί τα καλύπτει το φως το ήλιου.

Δεν θέλουν να φαίνονται συνέχεια για να μην τα συνηθίσεις και τα υποτιμήσεις.

Ίσως το βράδυ να τους είναι πιο εύκολο να απλωθούν.

Φτάνει μονάχα να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά και να τα κοιτάξεις.

Απόγευμα είναι ακόμα, αλλά κατάλαβες;