Επανάληψη στις μεταμοσχεύσεις

Θα'μαι σύντομη απόψε.

Έλεγε ο κυριούλης σήμερα πως για να γίνεις δότης μυελού των οστών πρέπει να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος.

Γιατί είναι πολύ άσχημο να είσαι συμβατός, να γεμίζεις τον δέκτη ελπίδα και κάπου εκεί στη μέση της διαδικασίας να τα παρατάς.

Και μου ρθε τώρα να το επεκτείνω.

Πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος όταν γίνεσαι δότης.

Γενικά δότης.

Ό,τι και να θες να δώσεις.

Από μυελό μέχρι μια αγκαλιά.

Από ένα φιλί μέχρι αγάπη.

Γιατί είναι πολύ άσχημο να γεμίζεις τον δέκτη ελπίδες και έπειτα κάπου εκεί στη μέση να τα παρατάς.

Μη γίνεσαι δότης αν δεν είσαι διατεθειμένος να δώσεις.

Μην εμφανίζεσαι διαθέσιμος στην δεξαμενή δοτών , ενώ δεν είσαι πραγματικά.

Αν είσαι μπερδεμένος, μην μπερδεύεις και τους δέκτες.

Είναι άσχημο.

Γιατί ο δικός σου ενθουσιασμός να βοηθήσεις μπορεί να κρατήσει από 10 λεπτά έως 1 βδομάδα.

Αλλά η ανάγκη του δέκτη για συμβατότητα είναι κατάσταση μόνιμη.

Μην παίζεις.