Εκείνη τη μέρα ξεκινάει η ζωή σου

Βρήκα μια ωραία φράση τις προάλλες σε μια εικόνα αυτού του tumblr την οποία θα τη δείτε παρακάτω. Και τη βρήκα τόσο σωστή και to the point.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που θέλουν και βάζουν μπελάδες στον εαυτό τους.
Κάποιοι που παλεύουν να αποδείξουν τις ικανότητές τους στους άλλους.
Και δεν το λέω με την έννοια της ''επίδειξης''.
Αλλά με την έννοια του ότι συνεχώς προσπαθούν να αποδείξουν συνεχώς ότι δεν είναι ελέφαντες.
Παιδιά που προσπαθούν να αποδείξουν στους γονείς τους ότι θα τα καταφέρουν, άνθρωποι που προσπαθούν να αποδείξουν σε φίλους τους ότι είναι καλοί εργαζόμενοι, γονείς που προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι καλοί γονείς.
Κι όλο αυτό είναι τόσο μεγάλο βάρος.
Κι ακόμα μεγαλύτερο είναι το βάρος, όταν το δημιουργείς εντελώς μόνος σου και κανείς άλλος δεν στο επιβάλλει.
Αλλά το θέμα ξέρεις ποιο είναι καλέ μου άνθρωπε;
Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν.
Ο,τι κάνεις το κάνεις για τον εαυτό σου. 
Θα έρθει μια άγια μέρα που θα καταλάβεις ότι η ζωή που έχεις στα χέρια σου και λέγεται ''ζωή σου'' είναι δική σου και κανενός άλλου. 
Θα έρθει μια άγια μέρα που θα καταλάβεις ότι δεν πρέπει να απολογηθείς σε κανέναν για τις επιλογές σου και δεν χρειάζεται να βρεις δικαιολογίες για αυτές.
Θα έρθει μια άγια μέρα που θα νιώσεις την ανάγκη να μην στηρίζεσαι σε κανέναν. Να μην νιώθεις την ανάγκη να βρεις κάποιον να κατηγορήσεις για τις δικές σου επιλογές για να σου φύγει το βάρος.
Η ζωή σου δεν είναι των γονιών σου, δεν είναι των φίλων σου, δεν είναι των γνωστών σου, δεν είναι κανενός.
Δεν χρωστάς στους γονείς σου κάτι. Ήταν υποχρέωσή τους να σε μεγαλώσουν εφόσον αποφάσισαν να σε δημιουργήσουν. Δεν είσαι η πλαστελίνη που θα πλάσουν για να ξεφύγουν από τα απωθημένα τους. Τους σέβεσαι, τους αγαπάς αλλά οφείλεις να τους στεναχωρήσεις αν πρέπει να υποστηρίξεις τις επιλογές σου και τις αποφάσεις σου.
Δεν χρωστάς στους φίλους σου κάτι. Είναι κοντά σου και σε αγαπούν γι'αυτό που είσαι. Είναι εκεί για να σε στηρίζουν σε σωστές και λάθος επιλογές. Επιτυχίες και αποτυχίες. Γιατί είναι δικές σου και αφού σε αγαπούν οφείλουν να τις σεβαστούν. Θα σε συμβουλεύσουν, αλλά οφείλεις στον εαυτό σου να κάνεις αυτό που θέλεις.
Δεν χρωστάς κάτι στους γνωστούς. Τι θα πει ο κόσμος και τι θα πει ο κόσμος.. Άραγε σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος ή σε νοιάζει να είσαι ευτυχισμένος.
Κουβαλάς μέσα σου τόσα αχρείαστα βάρη.
Ξέρω πως είναι δύσκολο να ξεφύγεις από το αίσθημα ευθύνης που νιώθεις απέναντι στα άτομα που αγαπάς. 
Κάνε το πρώτο βήμα και διώξε από το μυαλό σου ''τι θα πει ο κόσμος''. Ο κόσμος δεν ξέρει την ιστορία σου. Ο κόσμος δεν ξέρει τι ζεις. Ο κόσμος βλέπει μόνο αυτό που δείχνεις. Κι ο κόσμος είναι μαθημένος να κρίνει βιαστικά. Κι ο κόσμος είναι μαθημένος να ασχολείται με τα προβλήματα όλων των άλλων γιατί τα δικά του δεν μπορεί καν να τα αντικρύσει. Οπότε κάνε αυτό το πρώτο δώρο στον εαυτό σου και λαικιστί ΧΕΣΤΟΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Ο κόσμος πάντα θα λέει. Σημασία έχει εσύ πότε θα σταματήσεις να ακούς τα περιττά.
Κι έπειτα κάνε το δεύτερο βήμα και διώξε από το μυαλό σου τι θα πουν οι άνθρωποι που αγαπάς. 
Βαλ'το βαθιά μέσα στο μυαλό σου. Μάθε να αναλαμβάνεις τις ευθύνες για τις πράξεις σου. Μπορείς να κλάψεις όσο θες στην αγκαλιά της μητέρας σου και στην αγκαλιά του πατέρας σου. Ποτέ δεν θα είσαι αρκετά μεγάλος για να μην είσαι το μικρό τους. Αλλά κάποια στιγμή, όταν το αντιληφθείς, θα είσαι αρκετά μεγάλος για να χτίσεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις. 
Οι γονείς σου πάντα θα φοβούνται, οι γονείς σου πάντα θα είναι καχύποπτοι με πράγματα που δεν ξέρουν, οι γονείς σου πάντα θα θέλουν να σε ορίζουν και ταυτόχρονα θα εύχονται να ανοίξεις τα φτερά σου και να πατήσεις στα πόδια σου. Αλλά αυτά τα δύο δεν μπορούν να υπάρξουν ταυτόχρονα. Είναι έννοιες αυτοαναιρούμενες. Υποστήριξε , επιχειρηματολόγησε, φέρε αντίρρηση. Είναι υγιές. Η αγάπη και ο σεβασμός δεν χτίζεται με ''ναι''.  Η αγάπη δημιουργείται και ο σεβασμός κερδίζεται. Τα όχι δεν είναι αυτό που θα τα καταστρέψει.
Κι έπειτα κάνε κι άλλο βήμα και μη νιώθεις ευθύνη απέναντι σε φίλους. Οι φίλοι σου, όπως όλοι, σε συμβουλεύουν με βάση τις εμπειρίες τους, με βάση τη ζωή τους. Έχουν τη δική τους βάση δεδομένων κι εσύ τη δική σου. Δεν απογοητεύεις κανέναν με τις επιλογές σου.

Να ξέρεις. Κανείς δεν είναι χαρούμενος όταν απλά συμφωνείς μαζί του. Αυτός που σε αγαπάει είναι χαρούμενος όταν σε βλέπει χαρούμενο.


Δημοφιλείς αναρτήσεις