Θα σου πω ένα παραμύθι

Παντελή ,πες κι εσύ ένα παραμύθι παιδί μου

Ήταν μια φορά ένας πολύ πεινασμένος άνθρωπος.
Εκεί που προχωρούσε, πέρασε έξω από ένα σπίτι.
Η νοικοκυρά του σπιτιού μαγείρευε.
Το μύριζε, το ξαναμύριζε...άρχισαν να του τρέχουν τα σάλια.
Δεν ήταν και το αγαπημένο του φαγητό, αλλά ποιος μιλάει για προτιμήσεις στον πεινασμένο.
Έψαχνε να βρει τρόπο να μπει στο σπίτι.
Έψαχνε, έψαχνε, έψαχνε...δεν ήξερε τι να κάνει για να μην τον καταλάβουν.
Μετά από ώρες η νοικοκυρά κατάλαβε ότι κάποιος πολύ πεινασμένος ήταν έξω από το σπίτι της.
Τον κοίταζε, τον κοίταζε..δεν θα της έλειπε ένα πιάτο φαί αλλά ποιος βάζει αγνώστους στο σπίτι του πια.
Με τούτα και με κείνα η νοικοκυρά αποφάσισε να τον δεχτεί.
Τον έβαλε στο σπίτι, του ζήτησε να καθήσει στο τραπέζι, του σέρβιρε.
Ο πεινασμένος κοιτούσε το καυτό πιάτο.
''Θα το αφήσω να κρυώσει'' σκέφτηκε.
Και το άφησε. Και το φαγητό κρύωνε,κρύωνε και κρύωνε..
Μέχρι που κάποια στιγμή δεν τρωγόταν.
Κι έμεινε ο πεινασμένος με το στομάχι στην πλάτη.

Σουβλάκια κανείς;