ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

Για να γράψω αυτά τα λόγια έπρεπε να αφήσω κάποιον πίσω, να αλλάξω εργασιακό περιβάλλον μερικές φορές , να ζήσω ένα near death experience, να διαβάσω ενάμιση βιβλίο, να πάω διακοπές στο πατρικό μου , να κλειδωθώ έξω από το σπίτι μου και να γνωρίσω μερικά νέα άτομα που θα με ρωτούσαν ''τι χόμπι έχεις''. Για να καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα χωρίς απλά να είναι διαπιστώσεις αλλά και βιώματα έπρεπε να εκτεθώ. Τώρα πια αρχίζω να θεωρώ ότι ο πιο γρήγορος τρόπος για να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα είναι με τον να τον εκθέτεις σε καταστάσεις και να τον παρατηρείς.

Κατέληξα λοιπόν στο εξής σημαντικό συμπέρασμα.

Μερικές φορές έχω βρεθεί σε συζητήσεις με τον εαυτό μου ή ακόμα και με άλλους κοντινούς. 

Καταλήγουν σε ένα ερώτημα. ''Γιατί είμαι έτσι; γιατί δε μπορούσα να είμαι αλλιώς;'' 

Και ύστερα μπορεί να ακουστεί και το ''εγώ έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω''.

Κι εγώ θα σας κάνω δύο ερωτήσεις.

Πρώτον, γιατί να ΜΗΝ είσαι έτσι; Το πιο αναμενόμενο είναι να είσαι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως σε μεγάλωσαν να είσαι.

Δεύτερον, όσο αφορά το εγώ έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω....ΕΣΕΝΑ σου αρέσεις;

Όταν συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ήταν αναμενόμενο να είσαι δεδομένου του περιβάλλοντος από το οποίο προέρχεσαι, σταματάς να αναλώνεις ενέργεια στο να αναρωτιέσαι γιατί είσαι έτσι και αρχίζεις να καταναλώνεις ενέργεια στο να βρεις ποια στοιχεία σε ενοχλούν και δε θέλεις να τα κουβαλάς. Το σύνολο συμπεριφορών, αντιδράσεων και πεποιθήσεων που έμαθες από την οικογένειά σου είναι ασφαλές μεν γιατί είναι γνώριμο, είναι όμως κατά την άποψή σου τελικά επιτυχημένο, αποδοτικό ή απλά κοντά σε αυτό που εσύ θα ήθελες για τον εαυτό σου; Θέλω να πω, αν σε κάποιο επίπεδο σε ενοχλεί η συμπεριφορά των γονιών σου απέναντι σε μία κατάσταση, γιατί δε σε ενοχλεί που τελικά ασυνείδητα και μηχανικά την υιοθετείς και την αναπαράγεις;

Παράδειγμα , οι γονείς σου στην ηλικία σου είχαν 3 παιδιά, αποταμίευαν ένα x ποσοστό των χρημάτων που έβγαζαν καθώς είχαν θέσει κάποιους στόχους και αυτό οδηγούσε στο να κάνουν y θυσίες στο παρόν για μια ενδεχόμενη ευκαιρία απόλαυσης της ζωής στο μέλλον.

Εσύ στην ηλικία σου έχεις 0 παιδιά, οι στόχοι σου είναι εντελώς διαφορετικοί, είσαι διατεθειμένος να κάνεις f θυσίες εντελώς διαφορετικές και είσαι άνθρωπος περισσότερο του παρόντος. Παρ'όλα αυτά ακολουθείς να αποταμιεύεις x ποσοστό χρημάτων το οποίο θα ικανοποιούσε ένα πλάνο σαν των γονιών σου, αλλά δεν ικανοποιεί το δικό σου πλάνο. Ακολουθείς τη x συμπεριφορά γιατί πέτυχε για το πλάνο των γονιών σου ενώ αποτυγχάνει στο προσωπικό σου πλάνο. Αποτέλεσμα: κινούμενο ανικανοποίητο ον που κάνει αυτό που έχει μάθει ασυνείδητα ότι είναι το σωστό, άκριτα, χωρίς να ικανοποιεί τις επιθυμίες του, βαθιά δυστυχισμένο και μπερδεμένο μέσα στα πρέπει και τα θέλω, τα σωστά και τα λάθη.

Ένα κομμάτι λοιπόν την ενηλικίωσης και της οικονομικής ανεξαρτησίας είναι η ανεύρεση του προσωπικού πλάνου, η εκτέλεση και η ανάληψη ευθυνών. Και όλα αυτά βασισμένα στην προσωπικότητα, τις ανάγκες, τις επιθυμίες , τις υποχρεώσεις, τις ευθύνες του καθενός ατομικά.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο οι γονείς σου να μη σου είπαν ποτέ να κάνεις ακριβώς αυτό που έκαναν αυτοί, αλλά εσύ μέσα στον φόβο σου και στην ανασφάλεια να περπάτησες στο στρωμένο μονοπάτι. Αν σε ικανοποιεί, είμαστε μαζί σου. Αν δε σε ικανοποιεί κάτι μάλλον δεν πάει καλά.

Όταν ήσουν μικρός ονειρευόσουν να μεγαλώσεις , να μη δίνεις λογαριασμό σε κανένα, να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Τώρα μεγάλωσες και ενώ είσαι μόνος κουβαλάς στο κεφάλι σου 20 φωνές από γονείς, αδέρφια, φίλους, συγγενείς, κοινωνία, συναδέλφους και τους αφήνεις να σου λένε ακόμα τι να κάνεις. Έχεις τη δύναμη στα χέρια σου και φοβάσαι να τη χρησιμοποιήσεις. Κάνεις στον εαυτό σου τις ερωτήσεις που σου έκαναν οι γονείς σου όταν ήσουν 10 χρονών. 

Και τελικά δεν κάνεις τίποτα. Δεν κάνεις τίποτα από αυτά που αγαπάς, δεν εκτίθεσαι, δεν βγαίνεις μπροστά, δεν κάνεις ούτε τα σωστά ούτε τα λάθη. Κι αφού δεν κάνεις τίποτα , δεν αλλάζει τίποτα. Κι αφού δεν αλλάζει τίποτα ζεις κάθε μέρα την ίδια μέρα. Κι αναρωτιέσαι γιατί είσαι έτσι. Με ένα ''έτσι'' αόριστο. Έτσι πώς; Γράψτα σε χαρτί. Πώς 'έτσι'; Κι αφού το έτσι σε ενοχλεί, πώς θα ήθελες να είσαι; Και τι σε εμποδίζει να γίνεις αυτό που θέλεις να είσαι; Και πώς νιώθεις μέσα σε όλα αυτά; Γράψε τα συναισθήματα σου σε αυτό το χαρτί.

Απέφυγες τεχνηέντως την πραγματικότητα για πολλά χρόνια.

Μία προσπαθούσες να χάσεις βάρος και απασχολούσες το μυαλό σου με δίαιτες και γυμναστήρια και χάσιμο και πάρσιμο και ρούχα μεγάλα και ρούχα μικρά και πάνω κάτω. Κι ύστερα προσπαθούσες να μοιάζεις με τη Σάλμα Χάγιεκ κι ύστερα με τον φίλο σου τον Αχιλλέα με τους κοιλιακούς φέτα.

Μία προσπαθούσες να βρεις τον έρωτα της ζωής σου και απασχολούσες το μυαλό σου με τον Μάκη που δεν έστελνε και εσύ τον ερωτευόσουν και την Λαμπρινή που φασώθηκε με τον Γιάννη αλλά μάλλον το έκανε για να ζηλέψεις εσύ.

Μία προσπαθούσες να γίνεις ο καλύτερος μαθητής, η καλύτερη φοιτήτρια, ο καλύτερος εργαζόμενος, ο καλύτερος κάτι.

Μία προσπαθούσες να πνίξεις τον βαθύ σου πόνο στο ποτό και στα ξενύχτια.

Κι είσαι εδώ και διαβάζεις αυτό το άρθρο και σε ρωτάω ειλικρινά

Ξέρεις ποιος είσαι; Σου αρέσει η δουλειά σου; Τι κάνεις τον ελεύθερό σου χρόνο - όταν δε θέλεις απλά να κάθεσαι; Ποιοι είναι οι στόχοι σου; Ποια είναι τα όνειρά σου; Πώς διασκεδάζεις; Πώς φροντίζεις τον εαυτό σου; Ποιους έχεις δίπλα σου;

Ποιος είσαι; Όχι ποιος θέλουν οι άλλοι να είσαι. Όχι ποιος νομίζεις εσύ ότι θέλουν οι άλλοι από εσένα να είσαι. Όχι ποιος θα φαντάζεσαι πως είσαι.

Ποιος είσαι.

HI ΚΑΙ BYE.