Ιθάκη
Είναι τελικά λίγο χαζό , τώρα που το σκέφτομαι, να μας ζητάνε στα 16 και στα 17 να αναλύσουμε ποίημα του Καβάφη.
Ανοίξτε όλοι τα βιβλία στη σελίδα 67, θα διαβάσουμε την Ιθάκη.
Διαβάζουμε την Ιθάκη.
Το μυαλό μου προσπαθεί να ταυτιστεί, γιατί πάντα μου άρεσε η Λογοτεχνία και δεν ήμουν από αυτούς που βαριόνταν και ζωγράφιζε στο θρανίο του. Στα Θρησκευτικά ναι, αλλά η Λογοτεχνία μ'άρεσε.
Τι να ναι αυτή η Ιθάκη. Μάλλον θα είναι το διαγώνισμα. Δεν έχει σημασία ο βαθμός, αλλά το ταξίδι. Το διάβασμα.
Μετά Ιθάκη έγιναν οι Πανελλήνιες. Μετά Ιθάκη έγιναν οι δεύτερες Πανελλήνιες. Μετά Ιθάκη έγινε το πτυχίο.
Για το σπίτι θέλω να γράψετε τι πιστεύετε ότι λέει η πρώτη στροφή και με τι ύφος γράφει ο ποιητής.
Μπούρδες, μπούρδες, μπούρδες.
Αν ήξερε ο Καβάφης ότι μια μέρα θα διαβάσουμε το ποίημά του και τελικά θα ασχοληθούμε αν το ύφος του είναι γλαφυρό ή δεν ξέρω κι εγώ τι, μπορεί να μας κοιτούσε με απογοήτευση κι ύστερα θα συνέχιζε να γράφει ανενόχλητος.
Ήθελα να μας κοιτάξει η καθηγήτρια και να μας πει
Παιδιά, Ιθάκη είναι ο προορισμός της ίδιας της ζωής.
Κάθε φορά που θα επιτυγχάνεται έναν στόχο, ευθύς θα μπαίνει μέσα σας ένα σαράκι το οποίο θα ψάχνει απελπισμένα το επόμενο. Γιατί να δέσετε σε κάποιο λιμάνι, όταν υπάρχουν τόσα ανεξερεύνητα; Το ταξίδι αυτό δεν θα έχει τελειωμό. Αν κάτι μετράει είναι η προσπάθεια σας. Όχι γιατί θα σας οδηγήσει στην επιτυχία ή την αποτυχία, αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ζήσετε. Είναι ο μόνος τρόπος να γνωρίσετε τον εαυτό σας, τις δυνάμεις σας και τις αδυναμίες σας, τα ελαττώματά σας και τα προτερήματά σας και κάθε φορά να είστε καλύτερα προετοιμασμένοι για το ταξίδι σας μέχρι το επόμενο λιμάνι. Ιθάκη είναι η ίδια η ζωή. Αν είμαστε τυχεροί θα ταξιδέψουμε πολύ μέχρι να φτάσουμε, θα δούμε πολλά λιμάνια και θα αντιμετωπίσουμε πολλές φουρτούνες. Θα σπάσει το καράβι μας και για μια στιγμή θα το παρατήσουμε σπασμένο και θα πέσουμε να πνιγούμε, αλλά μετά θα δούμε ότι με τρεις επισκευές κι ένα βάψιμο μπορεί να ξεκινήσει για το επόμενο ταξίδι. Κανένα νόημα δεν έχει να ταυτίζουμε την Ιθάκη με κάθε μας στόχο, γιατί Ιθάκη σημαίνει τέλος του ταξιδιού.
Ανοίξτε όλοι τα βιβλία στη σελίδα 67, θα διαβάσουμε την Ιθάκη.
Διαβάζουμε την Ιθάκη.
Το μυαλό μου προσπαθεί να ταυτιστεί, γιατί πάντα μου άρεσε η Λογοτεχνία και δεν ήμουν από αυτούς που βαριόνταν και ζωγράφιζε στο θρανίο του. Στα Θρησκευτικά ναι, αλλά η Λογοτεχνία μ'άρεσε.
Τι να ναι αυτή η Ιθάκη. Μάλλον θα είναι το διαγώνισμα. Δεν έχει σημασία ο βαθμός, αλλά το ταξίδι. Το διάβασμα.
Μετά Ιθάκη έγιναν οι Πανελλήνιες. Μετά Ιθάκη έγιναν οι δεύτερες Πανελλήνιες. Μετά Ιθάκη έγινε το πτυχίο.
Για το σπίτι θέλω να γράψετε τι πιστεύετε ότι λέει η πρώτη στροφή και με τι ύφος γράφει ο ποιητής.
Μπούρδες, μπούρδες, μπούρδες.
Αν ήξερε ο Καβάφης ότι μια μέρα θα διαβάσουμε το ποίημά του και τελικά θα ασχοληθούμε αν το ύφος του είναι γλαφυρό ή δεν ξέρω κι εγώ τι, μπορεί να μας κοιτούσε με απογοήτευση κι ύστερα θα συνέχιζε να γράφει ανενόχλητος.
Ήθελα να μας κοιτάξει η καθηγήτρια και να μας πει
Παιδιά, Ιθάκη είναι ο προορισμός της ίδιας της ζωής.
Κάθε φορά που θα επιτυγχάνεται έναν στόχο, ευθύς θα μπαίνει μέσα σας ένα σαράκι το οποίο θα ψάχνει απελπισμένα το επόμενο. Γιατί να δέσετε σε κάποιο λιμάνι, όταν υπάρχουν τόσα ανεξερεύνητα; Το ταξίδι αυτό δεν θα έχει τελειωμό. Αν κάτι μετράει είναι η προσπάθεια σας. Όχι γιατί θα σας οδηγήσει στην επιτυχία ή την αποτυχία, αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ζήσετε. Είναι ο μόνος τρόπος να γνωρίσετε τον εαυτό σας, τις δυνάμεις σας και τις αδυναμίες σας, τα ελαττώματά σας και τα προτερήματά σας και κάθε φορά να είστε καλύτερα προετοιμασμένοι για το ταξίδι σας μέχρι το επόμενο λιμάνι. Ιθάκη είναι η ίδια η ζωή. Αν είμαστε τυχεροί θα ταξιδέψουμε πολύ μέχρι να φτάσουμε, θα δούμε πολλά λιμάνια και θα αντιμετωπίσουμε πολλές φουρτούνες. Θα σπάσει το καράβι μας και για μια στιγμή θα το παρατήσουμε σπασμένο και θα πέσουμε να πνιγούμε, αλλά μετά θα δούμε ότι με τρεις επισκευές κι ένα βάψιμο μπορεί να ξεκινήσει για το επόμενο ταξίδι. Κανένα νόημα δεν έχει να ταυτίζουμε την Ιθάκη με κάθε μας στόχο, γιατί Ιθάκη σημαίνει τέλος του ταξιδιού.
Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.