Πού την πας τη βαλίτσα;

Σκέψου πως ετοιμάζεσαι να πας ένα ταξίδι και έχεις φτιάξει τη βαλίτσα σου.

Μια αρκετά βαριά βαλίτσα ή μια αρκετά ελαφριά.

Φτάνεις στον προορισμό σου και είναι ώρα να ξεχυθείς στους δρόμους.

Θέλεις να ανακαλύψεις την πόλη, τους δρόμους της, τα μαγαζιά της, τους ανθρώπους.

Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου εσένα να περπατάς ανέμελος σε μια ξένη πόλη που πηγαίνεις για πρώτη φορά.

Τέλειο;

Σκέψου τώρα να έπρεπε να το κάνεις αυτό κουβαλώντας παντού τη βαλίτσα σου.

Έχει αρχίσει και σε πονάει το χέρι σου. Επιβραδύνει το βήμα σου. Σε κουράζει πιο γρήγορα. Έκατσες σε μια καφετέρια να απολαύσεις έναν καφέ και κάθεσαι σε συγκεκριμένο τραπέζι. 

Κάπου πρέπει να την χωρέσεις κι αυτήν. Πρέπει να μην εμποδίζει. Ίσως κουράστηκες και έβγαλες κάποιες επισκέψεις από το πρόγραμμά σου. 

Κανείς δε θέλει να κουβαλάει τη βαλίτσα του παντού σε ένα ταξίδι.

Τα κάνει όλα πιο δύσκολα.

Γιατί λοιπόν να κουβαλάς τις αναμνήσεις σου σε μια νέα αρχή;

Γιατί να ορίζει η βαλίτσα σου πόσες βόλτες ακόμα αντέχεις και τα μέρη που θα επισκεφθείς;

Γιατί να ορίζουν οι περασμένες εμπειρίες σου τις νέες που θέλεις να γευτείς;

Τι μπαρούφα είναι αυτό το ότι γίνεσαι πιο σοφός;

Ότι τι;

Ότι έχεις πιο συνδυαστική σκέψη ας πούμε και κάνεις πιο έξυπνες επιλογές;

Θες να μου πεις δηλαδή εσύ τώρα ότι η ζωή σου γαμάει γιατί απέφυγες τα περισσότερα λάθη κι έκανες πιο πολλά σωστά.

Τι ψέμα.

Ιδέα δεν έχεις τι κάνεις.

Απλά ελπίζεις να χεις κάνει το καλύτερο και να σε βγάλει κάπου όλο αυτό.

Το κοντέρ μηδενίζεται χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχεις κάνει 10.000 χλμ.

Απλά το μηδενίζεις ρε παιδί μου.

Δε γουστάρεις κάθε πρωί που ξυπνάς να βλέπεις ότι έκανες 10.000 χλμ. κι ας τα χεις κάνει.

Πάνε τα 10.000 χλμ. Έγιναν.

Μηδένισέ το το ρημάδι το κοντέρ της ζωή σου καμιά φορά.

Παράδειγμα.
Πριν 10 χρόνια είχες βάλει στόχο να τρέξεις μαραθώνιο ας πούμε.
Ξεκίνησες μια προσπάθεια και δεν έφτασες μέχρι τον στόχο σου.Οκ.
5 χρόνια μετά σκέφτεσαι ότι θα ήθελες να ξαναβάλεις τον ίδιο στόχο αλλά επειδή κάποτε προσπάθησες και δεν τα κατάφερες μάλλον έτσι θα γίνει και τώρα οπότε τι νόημα έχει να ξεκινήσεις την προσπάθεια. Because reasons!
ΜΗΔΕΝΙΣΕ ΤΟ.
Ξέχνα ότι προσπάθησες κάποτε.
Πες ότι δεν το έκανες ποτέ.
Πείσε τον εαυτό σου ότι είναι η πρώτη σου φορά.
Πάρε το ρίσκο της πρώτης φοράς που έχεις παρθένα σκέψη.
Πάρε το ρίσκο της πρώτης φοράς και υιοθέτησε την άγνοια της.
Δεν έχεις ιδέα τι θα συμβεί. Τι ωραία είναι να μην έχεις ιδέα τι θα συμβεί.
Ποτέ δεν έχεις ιδέα τι θα συμβεί άλλωστε,όσο και να θέλεις να πιστεύεις ότι έχεις.
Όσο και να θέλεις να πιστεύεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο και ξέρεις τι σου γίνεται.

Τι ωραία είναι να μην έχεις ιδέα τι θα συμβεί.
Τι ελευθερία κινήσεων σου προσφέρει αυτό.
Ζωγραφίζεις συναισθήματα σε έναν λευκό καμβά.
Ενώ αν πας να ζωγραφίσεις σε ένα χαρτί που ήδη έχει γραφτεί ένα σημείο του κοιτάς με προσοχή μην πατήσεις πάνω και προσπαθείς να γράψεις κάπου που έχει κενό.

ΦΩΝΑΞΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
''ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΛΕΥΚΟΣ ΚΑΜΒΑΣ.ΖΩΓΡΆΦΙΣΈ ΜΕ ΖΩΗ.''